Vaarwens 1304 op 11-04-2024

Nog even muziek in zijn leven

Een miezerige morgen met voorjaarwaardige temperatuur begroet ons vandaag. Onze gast is Errol (geb. 1958), geboren in Paramaribo en op 5-jarige leeftijd met vader, moeder, broertje en zus Marilyn naar Nederland geëmigreerd. Errol hield van een vrij leven. Een eigen leven. Als diskjockey vloog hij van hot naar her om zijn vaardigheid ten gehore te brengen. Een telefoontje was genoeg om hem weer naar een festival te jagen, daarbij soms mensen, geliefden, wanhopig achterlatend. Dan wordt hij gegrepen door slokdarmkanker. Wonderwel slagen de chemo en bestralingskuren erin hem te genezen, ondanks dat een klaplong tijdens dit genezingsproces hem een harde terugslag bezorgt. Eind vorig jaar een nieuwe aanval van de ziekte. Ditmaal op zijn lever. Na korte liefdevolle opvang bij moeder Ireen en haar man Rob verhuist Errol naar hospice Kuria in Amsterdam. Daar ligt de brochure van Stichting Vaarwens ter inzage. Een bezoek aan de Euromast zou Errol graag willen maar na het inzien van de eerdergenoemde brochure wordt snel contact met Stichting Vaarwens opgenomen en direct een spoed(ige) vaarwens gepland. De Euromast had vandaag overigens voor weinig uitzicht gezorgd. We zullen hem een mooie Vaarwens geven.

Een mooi verslag geschreven door schipper Klaas:

Ruim voor de Wensambulance Noord-Holland met Errol, Ireen en Rob, stapt Marilyn al aan boord van de Vaarwens. Het schip is juist klaar voor ontvangst en zij kan direct met ons aan het eerste bakkie koffie. Een gezellig geanimeerd gesprek tussen de beide dames volgt. Marilyn vertelt vrolijk 100 uit over het gezin. We zijn een open boek, zegt zij. Ik zei en zeg tegen ieder hoe ik erover denk en wat ik ervan vind. Tegen mijn moeder, mijn (jong overleden) vader en mijn vier broers. Tja, denk ik, als enig meisje, tiener, vrouw, moet je je mannetje wel staan.  De ambulance met Ruud en Sherley is door wegomlegging kort verdwaald en daardoor wordt het samenzijn in de kuip iets verlaat. Na kennismaking, introductie Stichting Vaarwens en het schip valt de keuze, mede lichtjes aangestuurd door Rob, op de Zaanse Schans. Begrijpelijk naar even later blijkt, want na praatje Suriname, Paramaribo, Moengo... tussen Ireen, Marilyn en Klaas, begint Rob over Krommenie waar hij 27 jaar woonde. Een Zaanstreekkenner dus. Ook Sherley komt er vandaan. Goede keuze dus van Errol!!

Langs de NDSM, nu bevolkt door Damen personeel, het monumentale pand de Vrede, de Isaak Baart haven in. De megajachten aan de ene zijde en de vluchtelingen schepen aan de andere oever tonen hier de enorme verschillen in de welvaart tussen de één of de ander. Het - waar moet dat toch alles heen- gesprek, wordt ook hier gevoerd. Na de schroothoop van Van de Kerkhof op naar de Wilhelminasluis en verder de Zaan op. Rob herkent niet veel meer. Alle fabrieken weg. Hij had ooit een klein houten open motorbootje waar hij op hogere leeftijd afscheid van nam. Verkocht? Neen, opgestookt! Ook een manier natuurlijk.

Rob en Klaas raken verder aan de praat en ontdekken dat ze flink aan elkaar raken. Rob woonde in Krommenie in dezelfde straat waar de moeder van Klaas geboren is en Rob’s zoon woonde antikraak in hetzelfde huisje waar voorheen de zoon en nu de dochter van Klaas woont. Hoe verzin je het!

Errol heeft de brancard verruild voor een relax stoel en geniet stilletjes van het panoramabeeld van de oevers van de Zaan. “Hoeveel bruggen zijn hier”, vraagt Ruud. Klaas komt tot 11. Maar die zien we niet allemaal vandaag. Lunchen doen we bij de Houtzaagmolen Het Jonge Schaap, waarna natuurlijk een bezoekje volgt. Windkracht 3 doet de wieken draaien maar het kost flink wat moeite om een boomstammetje in planken te verdelen. We verbazen ons over het feit dat er in Suriname geen molens waren. Genoeg bomen. Te weinig wind op 5 graden Noorderbreedte, bedenken we dan. Op Curaçao ook geen bomen. Wel passaatwind. Tja, geen bomen en zout hoefde je niet te malen, dus had het weinig zin.

Na de Schans voor Rob de nieuwe Zaanbrug bekeken, maar daarna is het snel retour. Rob neemt het roer en stuurt als volwaardig roerganger de Vaarwens over de Zaan en door de bruggen. Het weer is prettig opgeknapt en zowaar komen de kussens voor het voorbankje te pas. Het is dringen geblazen daar en opgestaan is dan ook al snel plaatsje vergaan. Binnen ontfermen Ireen en Marilyn zich liefdevol over de oudste zoon/broer. In Zaandam aangekomen is de sluis volgeboekt en gunt ons derhalve een volgende stop. We maken er een ijsjesstop van. Na dit oponthoud van de Wilhelminasluis gaat het hurry up voortvarend naar de Marina, waar we om 16.30 afmeren. We nemen afscheid van een fijn gezin. Errol, vaarwel. We hopen dat je de korte tijd die je nog hebt kunt genieten van enkele mooie noten.

Auteur Vaarwens / Klaas

Reactie van familie:

Beste vrienden van Vaarwens 1304  en van de Wensen Ambulance Noord Holland.

Ja vrienden willen we u graag noemen. Te weten, ambulancechauffeur Ruud, verpleegkundige Shirley, Kapitein Klaas van De Vaarwens en niet te vergeten mevrouw Anneke die voor de catering ,het los en vastleggen van de boot en de mooie foto’s zorgde.

Jl  dinsdag 9-4-2024 diende ik (Rob)een verzoek in bij Stichting Vaarwens om voor onze zoon Errol een vaardag te willen  verzorgen, en liefst op korte termijn. Welnu, meteen werd ik opgebeld door mevrouw Erica Visser van  de stichting Vaarwens. Mevrouw regelde meteen een tocht voor Errol ,zijn zus en ouders op donderdag 11 april. Uitgezwaaid door personeel van hospice Kuria werden Errol en de ouders die dag door een ambulance van de Wensen-Ambulance  opgehaald en naar de boot Vaarwens in de Amsterdamse  Marina haven gebracht. De boot lag daar al op ons  te wachten, en we gingen met het ambulance personeel aan boord, waar we met  koffie en thee hartelijk werden ontvangen. Errol kreeg met de brancard een mooi plekje op de warm afgeschermde achterplecht, vanwaar hij een goed zicht naar buiten had. Na Errols  keuze van een vaarbestemming vertrok de boot richting Zaandam en Zaanse schans. Zo voeren we met de boot(onder vele bruggen door) langs de voormalige NDSM  de scheepsbouw van Damen en  langs  voormalige Verkade gebouwen. Het was leuk(voor Rob) als oud Zaankanter  eens door de Wilhelminasluis sluis van Zaandam en over de mooie bochtige Zaan te varen, de molens te zien die nu op de Zaanse schans staan. Op de Schans bezochten we nog de in werking zijnde houtzaagmolen” Het Jonge Schaap”, ook passeerden we de nieuwe Zaanbrug en Dubbele buurt te Wormerveer /Wormer. Kortom te veel om allemaal op te noemen. Even voorbij Wormerveer(mocht Rob nog de boot en flink stuk sturen) keerden we weer huiswaarts. Het was voor ons en vooral voor Errol een hele fijne dag.

Daarom Ruud,Shirley,Anneke en Klaas. Hartelijk dank voor deze onvergetelijk fijn verzorgde dag .

Lieve groet
Errol, Ireen Marilyn en Rob

Met dank aan:
Dagschipper Klaas en boots Anneke voor hun inzet
Wensenambulance Noord-Holland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Jachthaven Naarden voor de ligplaats van ons kantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...