De vaardag van Otto.

De zon schijnt af en toe, de temperatuur is niet slecht en de wereld ziet er na veel regen een stuk vriendelijker uit als Otto Boven met zijn gezin en vrienden op de haven in Monnickendam aankomen. Een hartelijk welkom van iedereen en daarna de lange steiger op naar de Meander. "Och... ik kan een klein trapje nog wel op komen met wat hulp", zei Otto opgewekt maar overmoedig door de telefoon. Evert en Inge hadden al vaker het schip gedraaid en de traplift geïnstalleerd terwijl later bleek dat het allemaal niet nodig was geweest en ook nu hadden zo zo iets van..."het zal hem dan wel lukken"! Mooi niet dus, want Otto kwam de drie treden tellende zij-trap niet meer op. Met vereende krachten lukte het dan toch en Otto nam met een glimlacht plaats in de stuurhut bij Evert, waar hij genoot van alles om zich heen. Het werd een heerlijke dag samen met zijn vrienden en de goedlachse tweeling...

Heronder het verhaal van de familie zelf.

Auteur Vaarwens

Een dagje varen met Evert en Inge op de Meander 10 Juli 2012
Eerst even een gedichtje:

Heb jij weleens van Stichting Vaarwens gehoord!
Een dagje varen bij Evert en Inge aan boord.
Genieten van de rust en het water,
Leven doen we nu en de rest komt later.
De zee is kalm en de zon is heerlijk aan het schijnen,
Een dag als vandaag, doen al je zorgen even verdwijnen.
We beleven een geweldige dag en varen een uurtje of zes,
Dit alles, speciaal voor mijn vader, helaas heeft hij de spierziekte ALS.

Een mooie dinsdag in juli stappen we aan boord van de prachtige boot "de Meander".
Na de auto geparkeerd te hebben verwelkomen Inge en Evert ons bij de haven van Monnickendam. We stellen ons voor en het klikt of we dit spontane stel al vaker hebben ontmoet. Ze hebben een rolstoel mee en daarin neemt onze papa Otto plaats. We rijden met hem over de steiger naar de boot, waar het stel ook een varend woonhuis van hebben gemaakt. Het is even een hele onderneming om papa aan boord te krijgen, maar met alle mankracht, van ook 3 vrienden die mee zijn, tillen we papa aan boord. We nemen plaats in de stuurhut en drinken een bakkie met taart. Waar willen we heen varen, vraagt Evert, 3 opties volgen en papa kiest de 2de. Lekker alle haventjes in de omgeving verkennen.

Start de motoren en daar gaan we. Het is een mooie, zonnige dag met zo'n 18 graden. We genieten van het uitzicht en de verhalen van Evert en van elkaar.

Het is een speciaal dagje uit voor papa. Mijn ouders hebben tot afgelopen jaar altijd veel ondernomen, reisden door Europa, bezochten steden, kerken en houden van wandelen in de natuur en de bergen. Nu zit mijn vader in een rolstoel, scootmobiel of loopt in huis met een rollator. Maar hij gaat niet bij de pakken neerzitten en onderneemt de dingen die mogelijk zijn. Zo ook met stichting Vaarwens. De boot is uitgerust met een lift, zodat het rolstoel toegankelijk is, met aan boord gaan was deze even niet geïnstalleerd, daarom moesten we papa aan boord hijsen. Na een verrukkelijke lunch met lekker belegde broodjes gaan we in Volendam van boord en mogen we op de foto in Volendams kostuum. Als gezin, papa, mama, mijn tweelingzus en ik worden we omgetoverd met traditionele kledij en in de studio worden we mooi vastgelegd op de gevoelige plaat, de vrienden, kijken toe en gunnen ons een foto met z'n viertjes, nu al heel waardevol. Dit was toch wel heel leuk. We wandelen een half uurtje over de dijk en dan is de foto klaar, we staan er stralend op. We gaan weer boorden en blijven lekker buiten op het dek zitten in de zon, drankje erbij en Evert vertelt nog een mooi verhaal. Onze vaartocht gaat verder langs het paard van Marken en er is van alles te zien in en om het water. Om 3 uur trekt er een donker luchtje over en daar komt wat regen uit, we gaan dan weer lekker binnen zitten en vanuit de stuurhut kijken we met Evert mee. Mijn zus en ik verblijden papa met een exemplaar van Evert zijn eerste geschreven boek 'Wie vaart beleeft', gesigneerd door hemzelf, en zo beleven we aan deze dag hele mooie herinneringen. Eenmaal terug in de haven van Monnickendam gaan we met z'n allen nog op de foto en nemen we met een zoen afscheid van een heel lief stel met een warm hart, die ons allen een geweldige dag hebben bezorgd.
Evert en Inge, heel erg bedankt

Lieve Groetjes Monica en Erica
En ook dank namens Otto en Greetje, Jan en Adri en Henk