Rita had al lang niet meer zo genoten en gelachen...

Muiden: Het is guur, zwaar bewolkt en motregen... Vandaag is de vaardag van Rita. In april van dit jaar liep ze nog en nu kan ze bijna niets meer. De ALS sloopt haar lichaam, maar desondanks verheugt ze zich op een dagje plezier. Niets laat haar dit ontnemen, zelf het weer niet! Als de ambulance na een lange rit dwars door Nederland in Muiden aankomt, ligt er achter de deur een schat met pretoogjes. Rita heeft er zin in!! Evert plaatst een paar rake opmerkingen en het ijs is gebroken want Rita schiet in de lach...
"Dat is lang geleden!" fluistert haar man Evert toe.
We gaan aan boord en de trossen gaan los. Weer of geen weer... de sfeer aan boord is super. Er wordt gedeeld, geknuffeld, gezorgd en gelachen!! Rita geniet van ieder moment.
Op de terugreis zit vaarvrijwilliger Kees aan het roer en Evert dolt wat met Rita. Wat er gebeurde weten we niet , maar beiden krijgen de slappe lach...
Huilend van het lachen roept Rita:" Evert... wat is het lang geleden dat ik zo'n plezier heb gehad! Ik weet niet hoe ik jullie hiervoor kan bedanken!"
"Heb je al gedaan Rita..." lacht Evert, "Jouw lach is ons meer waard dan wat dan ook!"
We delen louter rijkdom aan boord!
Tot ziens Rita... wherever!!

Auteur vaarwens.

Met dank aan:
KNZ&RV te Muiden voor de gastvrijheid.
WSV de Zuiderzee te Schellingwoude voor de gastvrijheid.
Jan en Han en de Stichting Ambulancewens voor het vervoer.
Vaarvrijwilliger Kees Bloemendaal.