Vaarwens 571 op 19-6-2018
Vanzelfsprekend…
Net 47 jaren oud, lieve man, huisje, baan, gezin, mooie dochter, het leven lijkt voor eenieder vanzelfsprekend, totdat…
Diagnoses, ziekenhuis in, ziekenhuis uit, onzekerheid, stress, pijn, behandelingen, chemo’s je leven staat volledig op de kop en alles is ineens niet meer zo vanzelfsprekend!
-
Je wil door, je wilt winnen, je wilt genezen, je wilt er zijn, je wilt nog zoveel… maar de ziekte is onverbiddelijk. Die wil ook winnen en strijdt geniepig zijn strijd om het lichaam voor zich te winnen!
Het verstopt zich overal en vrijwel onbereikbaar, waardoor de artsen geen kansen meer zien en uiteindelijk het vonnis valt! Ik zou niet weten hoe ik zou reageren, maar onze gaste van vandaag vecht voor haar bestaan! Ze wil door, wil haar leven leven, wil haar dochter zien opgroeien, whatever it takes… vanzelfsprekend!
-
Bewolking, zacht weer, weinig wind, we gaan met haar, haar gezin en haar ouders varen. De motoren ronken, vergezichten trekken voorbij, Evert vertelt, Marijke verzorgt, aspirant vaarvrijwilliger - en beroepsschipper - Foeke ontpopt zich als een goede assistent en fotograaf, we lachen, we genieten, we leven en beleven de dag samen. Het is een heerlijk samenzijn op de Meander V en alles lijkt heel even zo vanzelfsprekend…
-
We bezoeken de vuurtoren en onze gaste verzamelt al haar krachten om van boord te gaan om de terp te verkennen. Behoedzaam klimt ze enigszins onevenwichtig de Meander V af en loopt even later gesteund door de vrijwilligers over de vuurtorenterp. Thijs neemt de familie mee naar boven en Marijke houd de schat gezelschap, genietend aan de voet van de toren. Ze delen, ze praten, verhalen komen los…
Een sterke vrouw met enorme kracht verloor en deelt haar lot met onze vaarvrijwilligster die een goed oor heeft en luistert, vanzelfsprekend!
-
De dag vervliegt, de tijd verstrijkt en staat niet stil. We varen huiswaarts, keuvelen en kletsen, lachen en delen. Foeke zit aan het roer en Evert download de foto’s die Thijs de vuurtorenwachter van ons bezoek maakte. Het zijn er nogal wat. Ook Foeke en Marijke schoten bijna een kaartje vol en er worden honderden foto’s op de USB gezet voor onze lieve, maar onfortuinlijke gaste. De familie verzekert ons dat ze deze dag nog lang zullen heugen en dat ze alle geschoten plaatjes zullen koesteren. Vanwege de impact van het geheel wil de familie liever geen fotomateriaal op social media, waarvoor we begrip hebben, ook vanzelfsprekend!
-
Met een hug en een kus nemen we afscheid van het gezelschap, dat tot het laatste moment dankbaar is voor de dag die ze aan boord mochten beleven. We ruimen het schip op en gaan allen ook ons weegs en ik besef terwijl ik dit stukje schrijf, dat het leven helemaal niet zo vanzelfsprekend is, wij zijn namelijk nog gezond…
Vaarwel lieve schat en sterkte lief gezin.
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de catering
Thijs voor de gastvrijheid en de foto’s
Vaarvrijwilligers Marijke en Foeke voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten.
Een lief berichtje van Sandra:
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten.
Een lief berichtje van Sandra:
Onze vaardag was op dinsdag 19 juni 2018.
Helaas een wat bewolkte dag maar dat kon de pret niet drukken, wij hadden er ontzettend veel zin in. Met mijn man,onze dochter van 12, haar vriendin en mijn ouders werden we verwelkomd op de Meander door Evert, Foeke en Marijke.
Wat voelde dat goed, wat een mooie boot en een fijne sfeer.
Er werd koffie gezet en heerlijke cake kwam er op tafel. Evert begon te vertellen over het ontstaan van de stichting. Wat mooi om te horen hoe deze mensen zich inzetten voor zoveel zieke mensen en hoe ze daarbij geholpen worden door de inzet van sponsors en vrijwilligers. Wij hebben heel erg genoten van deze vaardag, waarbij we ook de vuurtoren van Marken bezochten, wat een unieke plek!
Lieve mensen van stichting vaarwens, ik, wij hopen dat jullie op deze manier nog heel veel mensen zo een unieke vaardag mogen geven.
Bedankt Evert, Inge, Foeke en Marijke,
groeten Sandra en familie.
