Vaarwens 1191 op 14-07-2023

Jan Sterk komt vandaag een mooie dag varen met zijn hulp en toeverlaat Garda en zijn halfzus Brenda. Een heerlijk Amsterdams gezelschap.

Inmiddels is Jan verhuisd van zijn appartement in Amsterdam Oosterdok, een prachtig appartement aan de Ertshaven, in een fraaie woontoren, naar een hospice.Het team van Wensenambulance Noord-Holland, chauffeur Pedro en verpleegkundige Yolanda, pikt Jan daar op. Samen met zijn 2 dames, halfzus Brenda en al jarenlang steun en toeverlaat, Garda.

Hoe leuk was het dat bij ons welkom Jan, direct zegt wat zijn wens is. Alle oren en zintuigen staan bij ons op scherp. Jan heeft gewoond aan de Ertshaven in één van de woontorens en daar wil hij langsvaren. En nog iets, Jan wil gewoon alleen maar varen en wel door de Oranjesluis. Jan is zijn toch kleine kamer toch wel zat en mist het verre uitzicht.

De bemanning van de MS Vaarwens heeft dus een missie, die we graag tijdens deze stralende dag gaan inwilligen. We gaan direct ankerop, dagschipper Alex zet het gas erop. Koffie en soesjes worden al varend geserveerd en genuttigd, poedersuiker-all-over-the-table. Immers, gevaren zal er worden.

Jan heeft prostaatkanker en wordt de laatste jaren liefdevol verzorgd door Garda. Je zou haar een professionele mantelzorger kunnen noemen. Garde kent Jan al meer dan 12 jaar en is zeer betrokken. Dat is bijzonder. Geen setje maar gewoon liefdevol.

Jan liggend op de brancard op de Vaarwens en er is maar één plek waar Jan wil zijn. Naast de stuurstand met een wereld uitzicht op alles wat we gaan zien. Rugleuning wordt wat ophoog gezet, het echte beleven gaat beginnen. Zo gaande weg kom je er achter dat Jan een man met principes is. Goed moet goed zijn. Jan heeft veel kennis van Amsterdam en haar omgeving. En zo leert de schipper vandaag ook weer fraaie details van de stad. Best een klus om geboren en getogen Amsterdammer Jan te verrassen met ervaringen en weetjes die hij niet kent. Uitdaging!

Maar eerst richting Ertshaven. Dus scharrelen we via het IJ daar naartoe. We vallen van de ene verbazing in de andere. Eerst even gluren bij de buren bij een Rijncruiser. Er wordt driftig naar onze Jan gezwaaid en wij zwaaien terug. Langs het verbouwde Amsterdam CS, wat Jan goed gelukt vindt, want het was een zooitje vroeger. We varen de Vaarwens recht onder de boeg van de Norwegian Cruise Line. Een giga groot schip en Jan wist dat dit schip zelden in Amsterdam komt en dat dit een uniek moment is. Maar waarom de Ertshaven Jan?  Nou simpel: daar heeft Jan vanaf de bouw gewoond in een prachtige woontoren op de 11^de etage, meer dan 20 jaar. Het uitzicht was magistraal. En nu varen we door de Ertshaven vlak langs zijn voormalige huis. Ieder boompje en pleintje kent Jan. Een intense herinnering die Jan steeds meer energie geeft. Ik vraag Jan of het goed is zo. Ja Schipper, bedankt, we gaan verder.

We melden ons aan bij de Oranjesluizen en kunnen direct door naar het Markermeer. Jan kent alle bewegingen van de sluis, die hij heeft geobserveerd vanuit zijn Torenkamer op 11 hoog. Een hele ervaring om het nu zelf te ervaren vanaf het water. Het haviksoog van Jan ziet alles en geniet van de handelingen in de volle sluis.

En als je varen wil dan gaan we varen, dus al varend wordt de lunch geserveerd door boots Jacqueline, Yolanda en Garda die er een feestmaal van hebben gemaakt. Jan peuzelt genoeglijk zijn broodjes op. Inmiddels varen we langs Forteiland Pampus en gaan even stilliggen. Hebben we mooi “voor Pampus gelegen”. Die kan dus ook van de bucketlist af.

Met het gas erop gaan we naar Muiden. Even bij de “Grote Zeesluis” keren. Is er ook een kleine zeesluis? Nee die is er niet. Waar klein Muiden Groots in kan zijn. Het is er druk met toeristen dus zetten we weer koers naar Amsterdam. Ja, aan varen geen gebrek. Ons gezelschap vaart om beurten en we hebben er inmiddels twee nieuw stuurlui bij. Garda en Yolanda zijn geslaagd.

We krijgen weer een snelle schutting en dan heeft Jan veel gezien op de Damen scheepswerf. Het staat immers met grote letters op het droogdok. Nu vanaf het water krijgt Jan een goed zicht op wat er precies in het dok gebeurt, want dat was moeilijk te zien vanuit zijn torenkamer. En toen weer iets moois. Zijkanaal K in langs het vliegenbos naar Nieuwendam. Dat was voor Jan een openbaring. Dat zag je niet vanuit zijn appartement. Eén grote verrassing die we Jan konden geven.

Inmiddels begint de energie wat op de raken en gaan richting Marina. Maar eerst nog genieten van alle indrukken op het drukke IJ. De gehele dag is het mooi “vaarweer”. De sfeer was lekker rustig, geen gedoe, even geen ziekte maar uitsluitend ingetogen genieten. Van elkaar, van de tocht en de mooie momenten. 

Het praten gaat Jan niet meer makkelijk af, maar als we weer aan de kant komen komt er toch weer een mooie vraag. Jan vraagt heel bescheiden “Mag ik nog een keer?”. En dan komt de realiteit toch weer om de hoek kijken. Ja Jan, van mij mag je natuurlijk iedere dag varen. Want ik weet dat varen heilzaam is. We maken een deal. Jan, als jij het nog een tijdje volhoudt, dan wil ik je graag nog een keer schipperen. Jan haalt diep adem en we geven elkaar, zonder iets te zeggen, een hand.