Vaarwens 1220 op 25-08-2023
Voor Pampus…Onze gast van vandaag is Yvonne (geb: 1972) en ze lijdt aan de sloopziekte ALS. Stel je voor… een 50 jarige vrouw, middenin het leven, die sinds afgelopen oktober gediagnosticeerd is met een agressieve vorm van ALS, nu al rolstoel afhankelijk is en gebruikmakend van een spraakcomputer. Haar voorland ziet er niet rooskleurig uit! Yvonne werd erg gewaardeerd op haar werk en collega Petra vult dan ook een intakeformulier voor haar in. Vandaag gaat ze met haar naasten herinneringen maken…
Vandaag is de bemanning schipper Onno en bootsen Berthie en Lucia. Lucia werkt bij de wens ambulance en ging op proef mee, om te kijken/voelen of vrijwilligster bij Vaarwens iets voor haar zou zijn. Het is drukkend, benauwd en dreigend grijs terwijl de wind het volledig laat afweten. De bemanning maakt het schip klaar en even later pruttelt de koffie…
Yvonne werd al op de kade opgewacht door haar collega's Jolanda, Petra en Ernst van de ING bank. Zij hadden deze dag immers ook geregeld.
De exacte tijd van aankomst was moeilijk te geven, omdat Yvonne en Lotte afhankelijk waren van de rolstoeltaxi uit Haarlem. Om 9.20 uur was iedereen al op de kade, lekker op tijd dus. De rolstoeltaxi arriveert ook en daar was dan ook Yvonne met kinderen Lotte en Thijs, de twee kinderen van Yvonne en ook de ouders van Yvonne (tevens haar mantelzorgers). Een groot en luidruchtig, maar heel warm en gezellig gezelschap gaat aan boord.
Nadat Onno het introductie praatje had gehouden en er een route was gekozen, gingen de trossen rond 10 uur los richting Pampus, want daar wilde iedereen wel heen.
Na een groot cruiseschip te zijn gepasseerd bij de terminal, opperde Onno om de zijkanten van de kuiptent op te rollen. Dit had twee redenen, beter zicht en Yvonne zou meer in de buitenlucht zitten. Die buitenlucht mist ze al sinds oktober… We hadden haar voor de zekerheid een plaid gegeven, maar die is nooit gebruikt (hoe fijn!) en wat zag je haar genieten van dit buitengebeuren.
Al snel kwamen we langs de A'dam toren met de schommels bovenop. Lotte gaf aan dat nooit te willen, in tegenstelling tot Yvonne die aangaf dat graag gedaan te hebben.
Er ging tijdens de dag een enorme saamhorigheid, warmte en betrokkenheid uit van de ING collega’s'. Dit zegt ook wel iets hoe Yvonne in dit team paste en fungeerde. Er werd veel gelachen. Er werd zelfs over een ‘Peppie en Kokkie’ stel gesproken. Om dit te onderstrepen hadden haar collega's voor heuse ‘Peppie en Kokkie’ hoofddeksels en een echte kapiteinspet gezorgd, maar....helaas thuis laten liggen. Gelukkig heeft het schip een kapiteins pet aan boord en Yvonne haar vader deed een mooie donatie, waarvoor hij het originele blauwe vaarwens petje kreeg, dus de hoofden werden toch versierd.
Tegen de klok van twaalf konden we aanleggen bij Pampus om te gaan lunchen.
Tijdens deze lunch wilden Yvonne haar collega even het woord (en haar blauwe AH tasje). Wat bleek… zij had een aantal collega's aangeschreven over deze dag en daar een donatie voor gevraagd. Zij overhandigde schipper Onno het resultaat. Hij mocht het uitpakken. Een grote doos merci chocolade, met op de deksel het bij elkaar gedoneerde bedrag van € 560,- voor de stichting. (En...er zou nog meer volgen, niet ieder collega was aanwezig geweest). Kippenvel, tranen, emotie. Hoe bijzonder, hoe mooi, en alsof dat nog niet alles was....de zon ging schijnen!!!
Na hiervan te zijn bekomen en de lunch was genuttigd, kwam Onno met de vraag aan Yvonne, of ze zin had het eiland op te gaan. Ze stemde gretig toe, want na zolang niet buiten te zijn geweest is dit een buitenkansje…
Yolanda met de rolstoel over een privé pad van de bewoners, de rest mocht met een rondleiding mee (alles gratis). Na afloop gaf de beheerdersvrouw Yvonne nog een eigen gekweekte dahlia mee…
Daarna weer terug aan boord en de trossen los, en via Durgerdam en Nieuwendam huiswaarts om op tijd weer in onze haven te zijn modat de rolstoeltaxi daar tussen 15.45 en 16.15 zal zijn.
Tijdens die terugreis hebben we de nodige verhalen gehoord over Lotte en Thijs, die in de avond voor Yvonne zorgen. Yvonne haar moeder, die er iedere dag van tien tot drie uur is, naast dat zij en haar man ook vrijwilligerswerk bij de molen in Haarlem doen. Respect voor hen. Lotte, die toch door wil gaan met haar opleiding en Thijs die komende maandag aan een nieuwe opleiding gaat beginnen, maar ook Yvonne, die alles zelf al geregeld heeft voor de nabije toekomst. Heel intens allemaal…
Ondanks de zwaarte van alles, werd er deze dag veel gelachen en was er een ontspannen sfeer.
Even voor vieren is iedereen weer van boord gegaan en de rolstoeltaxi stond al te wachten. Het werd een lang en emotioneel afscheid met de nodige tranen, maar ook werd de warmte van- en naar elkaar gevoeld. Nadat een ieder zijns ‘weegs was gegaan, vroeg ik aan Lucie hoe ze het had ervaren en of het iets voor haar zou zijn. Haar antwoord was helder, het was superdag! Ik denk dat we haar nog vaker tegen zullen komen op de Vaarwens.
Vaarwel dappere YvonneAuteur Vaarwens / Berthie
Reactie van ING collega Jolanda
Wat kan ik nog toevoegen aan het mooie verslag van Berthie? Het klopt helemaal we hebben een dag gehad met een lach en een traan, maar belangrijkste een onvergetelijke dag. Wat hebben Onno, Lucia en Berthie ons goed begeleid met warmte en een luisterend oor. Yvonne heeft genoten en wij met haar. Het was ook geheel niet de bedoeling dat wij als collega’s mee zouden gaan, maar Yvonne wilde dit heel graag dus hebben wij Petra, Ernst en ik het een eer gevonden om te mogen delen in de vreugde en verdriet van deze dag met Yvonne en haar familie. We hebben prachtige mensen ontmoet die voor de Stichting mooie dingen doen. We hebben heerlijk gevaren op een mooie boot met alle voorzieningen. We hebben gelachen en gehuild waarbij we ook de betrokkenheid van de vrijwilligers hebben kunnen voelen wat een pracht mensen. Wat de toekomst ook brengt dit pakken ze Yvonne en haar familie niet meer af. Bedankt voor alles Stichting Vaarwens en de Donatie van al onze collega’s was een warm gebaar op de achtergrond die niets voorstelde vergeleken met jullie inzet. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd- 😊 Jolanda
Met dank aan:
Dagschipper Onno en boots Berthie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven @Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Forteiland Pampus voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
