Vaarwens 1457 op 03-04-2025

“Potverdikke, helemaal geweldig, de dag van mijn leven dit ga ik nooit meer vergeten!”

Een dag of tien geleden kwam het verzoek van dochter Christine binnen, of het mogelijk was nog een onvergetelijke vaarwensdag voor haar vader te maken naar het Alkmaardermeer. Henk verblijft in een zorgcentrum, is geboren in 1940, is zeer hard horend en lijdt aan Parkinson. Zijn ledematen willen niet meer en hij levert gestaag in. Christine geeft aan dat haar vader vroeger “eilandbeheerder” was op het eiland van de Zeilvereniging Onderlinge in de Alkmaardermeer en dat hij daar in geen decennia meer geweest is en zo graag zou willen zien hoe de vlag er daar nu bij staat.

Vrijwilliger Frouk bij Stichting Vaarwens kent de Alkmaardermeer en de wateren daarnaartoe heel goed en zij gaf aan dat zo’n vaart zeker mogelijk is, maar dat het vanuit de Marina in Amsterdam wel een hele lange dag is, te lang voor onze gasten. Een oplossing zou zijn dat het schip Vaarwens vroeg zou vertrekken uit Amsterdam en dan de gasten aan boord zou nemen rond half elf in Wormerveer.

Schipper Frouk en boots Harrie werd gevraagd of zij deze “out-of the box”vaarwens wilden varen en zo iss de bemanning al vóór achten aan boord, maken het schip klaar, halen de lunch op bij de HEMA en om koud negen uur vertrekken we uit de marina in Amsterdam.

Klokke 10:45 meren we af in Wormerveer, waar Henk, onze vaargast van vandaag, samen met zijn dochter Christine en verzorgende Jessica al op een bankje in ze zon zitten te wachten. Onderweg is de koffie al gezet. Onze gasten nestelen zich aan boord, en daar komt Klaas, ook schipper bij onze stichting en wonende aan de Zaan in Wormerveer, aangefietst. Het is gelijk een gezellige boel aan boord met “roze” soezen bij de koffie.

Frouk vraagt Henk naar zijn band met het eiland van de ZO en langzaam maar zeker komt het verhaal over jaren beheer en onderhoud naar boven. Als dank voor dit alles heeft Frouk vooraf van de ZO een mooi speldje gekregen, wat we met enig eervertoon op de kraag van Henk zijn trui spelden. Henk is er zeer verguld mee, Klaas gaat weer van boord en wij steken van wal richting “de Meer”.

Henk is geen man van lange verhalen, maar van korte maar krachtige uitlatingen, die we in de loop van dit verhaal graag zullen herhalen. Na een kort wennen achter in de kuip, verplaatsen we Henk al gauw naar de “eregastenplaats” naast de schipper, op het liftplateau.

“Potverdikke dit is helemaal te gek” wat een prachtig schip, dit is toch machtig mooi!” En zo varen we de Zaan helemaal uit om vervolgens de Princes Amaliabrug om een opening te vragen en vervolgens via de Markervaart en de Stierop de Alkmaardermeer te bereiken. Henk kijkt zijn ogen uit, er is heel veel veranderd sinds zijn laatste keer varen. Een echte glamping is er ook inmiddels. “Het is allemaal helemaal geweldig” en zo komen we bij het eiland van de ZO.

De eilandbeheerder van vandaag de dag, Roel, ligt met zijn boot al klaar en wacht ons op. Een hartelijke kennismaking volgt en we maken een plan. Het is inmiddels half één en dus bereidt Harrie eerst de lunch verder voor die we met elkaar genieten. Gewoonlijk eet Henk warm tussen de middag maar vandaag zijn het de heerlijke broodjes waar hij er zo rustigjes aan toch heel wat van weg smikkelt. Ook de krentenbollen, vinden bij onze gast gretig aftrek “mag ik er nóg eentje, met boter graag”.

Henk heeft jaren geleden zijn vrouw verloren en daarmee is veel glans uit zijn leven vertrokken. Samen met hun kinderen vormden zij een warm gezin, waarin ook plaats was voor pleegkinderen, uit binnen- en buitenland. Kinderen die zij vele jaren met veel liefde opnamen in hun warm gezin!

Roel heeft inmiddels de ”groene kikker” opgestart (een soort mini trekkertje dat ingezet wordt bij het maaien het verplaatsten van spullen etc.) en nodigt de gasten uit om plaats te nemen (Henk voorop naast Roel, en Christine, Jessica en Harrie in de laadbak) voor een rondritje op het eiland.

Terug aan boord kan Henk zijn geluk niet op; straalde van oor tot oor en zei met glimmende oogjes “potverdikke, helemaal te gek, dit is de dag van mijn leven, dit ga ik nooit meer vergeten”! “Wat is dit machtig mooi en wat is het eiland goed onderhouden.” Terug aan boord, Henk weer op het liftplateau geïnstalleerd en hebben we onze tocht vervolgd; even een rondje om het eiland de Nes van de zustervereniging de ZZV en toen koers naar De Woude. Ook hier alles veranderd, maar veel herkenning zoals de Woudhaven en de uitspanning ’t Kombof. Rustig aan vordert de dag en gaan we weer op Wormerveer aan, waar we uiteindelijk rond half vier afmeren.

Christine en Jessica gaan bij Hemels ijs halen wat dankbaar wordt genuttigd. Henk is inmiddels op zijn praatstoel beland en vertelt honderd uit over vroeger en hoe geweldig hij deze dag vindt. Een slaapje tussen de middag? Niks daarvan, vandaag wil hij alles opzuigen en meenemen naar de volgende dagen. Henk heeft GENOTEN!

Met een lach en een traan nemen we afscheid van Henk en zijn naasten die weer door schoonzoon Hans worden opgehaald. Henk kan er maar niet over uit, “de dag van mijn leven, dit ga ik nooit meer vergeten!”

Voordat wij weer richting Amsterdam kunnen gaan willen er nog diverse mensen langs de kade op de bankjes weten wat voor schip Vaarwens is en wat we doen. Graag vertellen we over onze stichting en geven we onze brochure mee.

Dan wordt het toch heus tijd en varen we af, om kwart over zes weer af te meren op onze ligplaats in Amsterdam. Het was een lange mooie prachtig zonnige dag dank voor jullie verhalen en openhartigheid, het was helemaal geweldig!

Vaarwel Henk en een behouden vaart!

Auteur Vaarwens / Frouk

Reactie van dochter Christine:

Om ong. 10.30 kwam de Vaarwens om de hoek varen in de Zaanbocht. Daar hadden we afgesproken om mijn vader de dag van z,n leven te geven. Mijn vader en moeder hadden vroeger een eigen plezierjachtje. Zij vaarde de eerste jaren over het Zwet ( een natuurgebied in de buurt van Wormer en Jisp. Maar ong 1987 bestolen mijn ouders dat het tijd was ergens anders heen te gaan vw de ondiepte van het Zwet. Daarna zijn we naar de Zaanse Onderlinge gegaan. De Zaanse Ondelinge is een zeilvereninging. De Zaanse Onderling heeft naast een jachthaven ook een eiland op het Alkmaardermeer. 6 Hectare groot. Daar is mijn vader jaren lang eilandbeheerder geweest. Eilandbeheerder houd in, werkzaamheden zoals grasmaaien, bomen snoeien, steigersonderhoud. Maar ook gasten ontvangen. Mijn ouders hebben daar geweldige jaren gehad. Helaas vw gezondheidsredenen zowel van mijn moeder als vader hebben ze hun boot moeten verkopen. Daarna konden ze dus ook nooit meer naar het Eiland. Tot dat ik( dochter) de folder van Stichting Vaarwens vond. Ik heb meteen gemailt met de wens voor mijn vader.

We werden onwijs lief ontvangen door de vrijwilligers van Vaarwens. Na een bakkie en een praatje werd de motor gestart. We vaarde de route naar het eiland. Over de Zaan / Markervaart richting het eiland. Deze route vaarde mijn vader jaren lang, heen en terug naar het eiland. Bij het eiland werden we ontvangen door de tegenwoordige eilandbeheerder. Na een lunch aanboord werdt door de eilandbeheerder een voortuig gestart die instaat is over het eiland te rijden. Daar mochten we onderbegeleiding van de eilandbeheerder rijden over het eiland. Mijn vader genoot. Dat was duidelijk. Na het ritje zijn we vertrokken richting de Woudhaven. Via de Woude terug naar de Zaan. Aan het eind van de vaartocht hebben we nog genoten van een heerlijk hemels ijsje. Om ong 15.30 namen we afscheid van het schip en haar bemanning. We hebben genoten. Heerlijk om mijn vader zo blij te zien. Hij verdient het. ❤️

Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Harrie voor hun inzet
Stichting Vaarwens voor het plannen van deze vaardag
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Centrale brugbediening Zaanstad voor vlotte schutting en brugpassages
Centrale brugbediening provincie Noord-Holland voor vlotte brugpassage
Zeilvereniging Onderlinge voor gastvrijheid tijdens de lunch aan hun eiland
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...