Vaarwens 1470 op 19-04-2025
Roeien met de riemen die je hebt…
19 april, Rochus en Silvana zijn bijtijds op de Vaarwens. We wachten op Riekie, maar we kunnen ondertussen wat voorbereidend werk doen. Voordat we kunnen varen, checken we in de machinekamer of er nog motorolie en hydraulische olie bijgevuld moet worden, maar dat is allemaal in orde. Ook wordt gecontroleerd of alle instrumenten werken aan boord (vaarkaart, boeg- en hekschoef, marifoons). Het is wel handig als de bootsen dat ook leren, dus Rochus legt uit hoe het werkt. Riekie belt dat ze is gearriveerd en vraagt of Silvana naar de Hema kan komen. "We moeten de lunch nog even ophalen". Over ongeveer een uur komen onze gasten, dus we hebben tijd.
Onze gast van vandaag is Petra (geb. 1971). Naast haar broer Richard en schoonzus Sylvia, heeft zij haar ex-man Nico, en vier vriendinnen meegenomen. Te weten Alma, Carla, Irene en Lydia. We halen Petra op met de rolstoel. De rest van het gezelschap volgt. Petra is geboren en getogen in Amsterdam. Zij heeft een aantal jaren met Nico in Wormer gewoond, maar is toch weer teruggekeerd naar Amsterdam.
Petra wilde 3 jaar geleden een vaardag regelen voor haar moeder. Ze woonde met haar moeder in één huis en heeft haar verzorgd. Haar moeder had alvleesklierkanker, waar zij in 2022 aan overleed. Die vaardag is er nooit van gekomen. Petra had het nummer nog wel tussen haar contacten in haar telefoon staan. Ongelofelijk dat je dan alsnog een vaardag meemaakt, omdat je nu zelf alvleesklierkanker hebt. Richard beschreef het moment dat Petra de diagnose kreeg een half jaar geleden, "Alsof de grond onder onze voeten werd weggeslagen." Petra is uitbehandeld en wilde nog graag iets doen met haar naasten. Ze gaat hard achteruit en als de pijn ondraaglijk wordt, wil ze zelf bepalen wanneer het genoeg is voor haar. Dus vandáág,... gaan we er een mooie dag van maken.
Als iedereen zich heeft geïnstalleerd, wordt de vraag gesteld, waar we naartoe zullen varen. De keuze valt op de Zaanse schans. Daar kunnen we naar de houtzaagmolen het Jonge Schaap. Het blijkt zowat een thuiswedstrijd te zijn voor Lydia, want zij woont zelf in een molen een stukje verderop. We zetten dus koers naar de Zaanse Schans. De koffie, thee en soesjes gaan als zoete koek naar binnen. Het is behaaglijk in de kuip en de zon helpt daar ook aan mee.
Terwijl Riekie en Silvana de lunch alvast voorbereiden, horen we gelach achter in het schip. We hebben de indruk dat onze gasten zich wel vermaken. Er worden herinneringen opgehaald. Lydia en Petra kennen elkaar al vanaf dat ze kleuters waren. Ze woonden vlakbij elkaar. Lydia vertelde dat Petra best kattenkwaad kon uithalen. Zo wilde Petra ooit een pop van Lydia stuk maken. Dat werd huilen. Lydia's moeder had gezegd: "Of jullie geven elkaar een hand, of jij (Lydia) gaat naar bed en jij (Petra) gaat naar huis." Jullie snappen wat het geworden is.
Je merkt dat het lente is. We zien een koppel ganzen met hun pulletjes in hun kielzog zwemmen. Altijd schattig om dat kleine grut te zien. Er is genoeg te zien tijdens de vaartocht. Er is vandaag een heuse roeiwedstrijd. En ja, onze boots Riekie kon haar dochter ook nog trots zwaaiend aanmoedigen vanaf de Vaarwens. Petra roept met een vuist in de lucht:" Je moet roeien met de riemen die je hebt." Na een sluis en wat bruggen te hebben gepasseerd komen de molens in beeld. We verwonderen ons over de hoeveelheid mensen die er rondlopen.
Bij de houtzaagmolen kunnen we afmeren, waar vervolgens de lunch wordt geserveerd op de Vaarwens. "Die Hema heeft wel goede producten hoor." De broodjes smaakten heerlijk en na de inwendige mens te hebben verzorgd, konden degene die wilden, een kijkje nemen bij en in de molen. Petra wilde liever op het schip blijven. Lekker genieten van onder andere de zon op het achterdek. In de molen werd uitleg gegeven over het reilen en zeilen, ehhmm zagen. Toch wel heel indrukwekkend om te zien. Heel bijzonder hoe dat allemaal is uitgedacht.
Uiteindelijk moeten we ook weer een keer terug naar de Amsterdam Marina. Riekie maakt een borrelplankje klaar waar ook nog lekker van genoten wordt. Lydia neemt het roer even over van schipper Rochus, maar ze vindt het heel apart om te sturen. Zij is gewend om te varen met een helmstok en dat werkt toch wel anders. Petra heeft de hele dag in de stoel gezeten en afwisselend even de benen gestrekt, maar ze raakt nu wel wat vermoeid. Ze gaat even een momentje op de bank liggen om te rusten. Haar broer Richard wijkt niet van haar zijde. Hij liet vol trots een foto van Petra en hem zien. Petra als baby in een kinderstoeltje en Richard ernaast als peuter. Rond 15.30 uur meren we af in de Marina. Met een dikke knuffel nemen we afscheid van ons bijzondere gezelschap en brengen hen weer terug naar de parkeerplaats waar de auto's staan.
Lieve Petra, je roeide met de riemen die je hebt. Wellicht soms tegen de stroom in. Jij bepaalt wanneer je je door de stroom wilt laten meevoeren. Het was een voorrecht om jou en je familie en vrienden aan boord te hebben vandaag.
Het gaat je goed.
Lieve groet Riekie, Rochus en Silvana (auteur)
Met dank aan:
Dagschipper Rochus, Bootsen Riekie en Silvana
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Marina Monnickendam voor de ligplaats van het kantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
