Vaarwens 1491 op 23-05-2025

Na een lekkere lunch werd de terugreis aanvaard met Peter aan het roer, en het werd steeds mooier weer. De dames besloten het beroemde ‘koesterbankje’ voor op het dek uit te proberen, en daar werd veel gelachen. Tijdens de vaartocht werd Ed uitgevraagd: wie is Ed?
Bij aankomst in de haven werd er nog even een klein feestje gevierd omdat Ed en Peter 27 jaar geleden als partners werden geregistreerd en dat het 24 jaar geleden was dat zij trouwden. De slingers werden opgehangen en er werd geproost op hen. Na een hartelijk afscheid vertrok iedereen huiswaarts, terugkijkend op een mooie dag waar volop herinneringen werden gemaakt.
Auteur Vaarwens / Lucia
Reactie van stiefdochter Sanneke:
Vorig jaar zomer is bij mijn stiefvader Ed, ALS gediagnostiseerd. In korte tijd is hij achteruitgegaan en we zien wat voor impact dit op hem en mijn vader heeft gekregen. Hun hele leven staat op zijn kop en niks is meer vanzelfsprekend. De hele dag is mijn vader aan het rennen, vliegen en zorgen voor mijn stiefvader. Hij doet het met alle liefde maar het is zwaar, heel zwaar.
Mijn vaders hebben hun hele leven gekampeerd met hun caravan maar helaas is dat door Ed zijn ziekte niet meer mogelijk.
Mijn tante, Marjon, wilde nog heel graag op korte termijn iets voor Ed regelen, want we weten niet hoelang hij nog bij ons mag en wil zijn. In eerste instantie zouden we in een huisje op Texel een weekend met elkaar doorbrengen maar helaas werd dat voor onze neus weggekaapt. Ze is verder gaan kijken, maar alles is te ver weg van huis of duurt te lang voordat er plek is. Toen werd ze op Stichting Vaarwens geattendeerd.
Aangezien mijn vaders vroeger zelf een boot hebben gehad en gevaren hebben was dit een mooi uitstapje. En dan nog in Amsterdam, de stad waar ze vroeger zoveel tijd hebben doorgebracht. Marjon werd zeer vriendelijk te woord gestaan door Erica en binnen een poep en een scheet stond de dag vast. Vrijdag 23 mei 2025 (de trouwdag van mijn vaders) mochten wij met Stichting Vaarwens gaan varen.Het weer was helaas niet zo mooi als dat het afgelopen weken is geweest maar dat liet ons er niet van weerhouden om er het beste te van te maken.
Schipper Sido kwam ons bij aankomst gelijk verwelkomen en al gauw kwam Lucia daar achteraan, gewapend met paraplu’s om ons zo droog mogelijk naar de boot te krijgen. Ed kan niet meer goed lopen maar zijn elektrische rolstoel kon zonder heel veel moeite op de boot komen.
Na een kort introductiepraatje van kapitein Sido, werd ons gevraagd waar we naartoe wilden varen. Er waren wat opties en Peter wilde graag naar de Zaanse Schans varen. Dus alle hens aan dek en daar gingen we.We kregen gelijk thee en koffie en er stond genoeg lekkers op tafel en ook werd er regelmatig aan Ed gevraagd of hij iets nodig had.
De boot is uitgerust met een plateaulift, zo noem ik het maar even. Daardoor kon Ed onder begeleiding benedendek naar de ruime wc. Wat super dat dit op de boot zit.
Eind van de ochtend kwamen we bij de houtzaagmolen het Jonge Schaap aan. Voor wie daar interesse in had kon daar even binnenkijken. Daar kregen we een uitgebreide uitleg van hoe de molen werkt en hadden wij ook nog het geluk om hem in werking te zien treden.Toen we terugkwamen van de houtzaagmolen stond ons op de boot een heerlijke lunch te wachten. Ook nu was er meer dan genoeg en de broodjes smaakten top! Er ontbrak ons aan niets. Het was voor mij als dochter heel fijn om te zien dat mijn vaders, ondanks alles en tussen het zorgen door, even aan het genieten waren. Mijn vader was dan ook helemaal in zijn nopjes toen hij aan het roer mocht staan.
We hebben hier en daar een buitje gehad maar het laatste half uur piepte de zon er toch nog even tussendoor en konden we even voor op het dek zitten om te genieten van de zon, het geluid van het klotsende water en van het samenzijn.Eenmaal terug in de haven hebben we nog geproost met zelf meegebrachte rosé en bier om de trouwdag van mijn vaders te vieren. Op die dag was het namelijk hun 24ste trouwdag. Dat konden we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan. Fijn dat dit kon en mocht!
Ik wil, namens mijn familie en mijzelf, iedereen van Stichting Vaarwens en iedereen die deze stichting mogelijk maakt, ontzettend bedanken voor alle goede zorgen. We hebben een hele fijne dag gehad en ondanks dat mijn vaders veel beren op de weg zagen en twijfelden of dit wel een goed idee was hebben ze toch doorgezet! Ik ben super trots op ze!
Nogmaals dank jullie wel, jullie doen FANTASTISCH werk, Chapeau!
Met dank aan:
Dagschipper Sido en boots Lucia voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Marina Monnickendam voor de ligplaats van het Vaarwenskantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...