Vaarwens 1560 op 02-09-2025

“Ben jij een zoon van de melkboer?” 

Vandaag is Frans onze gast. Ook hij is onfortuinlijk ziek en wat aanvankelijk nog vrij dragelijk was, wordt met rasse schreden slechter. Gelukkig is voor hem een vaarwens aangevraagd door vriendin Lammy. Dit was een volslagen verrassing voor Frans. Zijn vrouw Alie had het erg druk gehad om alles voor deze spoedwens te organiseren, zonder Frans iets te laten merken. Vandaag kon hij met zijn vrouw Alie door de WensenAmbulance Noord-Holland naar de Vaarwens worden vervoerd.

Ook zijn beide dochters, Linda en Laura en zijn zoon Danny waren uitgenodigd. De kleinkinderen Jazzlyn en Jayden mochten een dagje vrij van school en ook mee. Frans woont al zijn hele leven in Zandvoort. Onze schipper vandaag is ook geboren en getogen in deze gemeente.

Dagschipper Frouk en boots Hanneke hadden zich door de ochtendspits heen gevlochten en waren op tijd aan boord om MS Vaarwens voor onze gasten in gereedheid te brengen. De boodschappen waren aan boord en de koffie ingezet toen de telefoon al ging en verpleegkundige Lida vanuit de ambulance meldde: “We zijn er bijna, met tien minuutjes zijn we er!” Gauw de koffiepot aan en om voor tienen spoedden wij ons naar de parkeerplaats. Chauffeur Driekes had een vlotte rit gehad.

Frans wilde van de brancard af in zijn eigen rolstoel, maar nog voordat we zover waren vroeg Frouk: “Frans, jij komt toch van Zandvoort? “Ja zeker” antwoordde Frans. “Mag ik dan gelijk wat vragen, ben jij een zoon van de melkboer? Toen ik als kind in de gemeente Zandvoort woonde had onze melkboer dezelfde achternaam als jij.” “Dat klopt, dat was mijn oom, de broer van mijn vader.” Zo zat de stemming er gelijk al in, werd er hartelijk gelachen en was er genoeg stof om te delen en herinneringen te maken.

Aan boord vond iedereen in de gezellige kuip al snel een plekje en konden we koffie, thee en limonade schenken, met een heerlijk soesje erbij. Daar waren onze gasten hard aan toe; ze bleken niet zoveel gegeten te hebben, uit angst voor zeeziekte!

Frouk deed een welkomstwoordje, het muntje, ingelast in de kiel door Tara’s moeder, kwam ter sprake evenals de gebruikelijke afspraken aan boord. Toen konden we ook gelijk los, we hebben de keus maar beperkt gehouden en koers gezet naar de molens van de Zaanse Schans.

Voor Frans was er in de rolstoel een prachtige plek naast schipper Frouk op het liftplateau. Alie op de “regisseursstoel” er lekker naast. De kinderen genietend op de kussens voorop en de kleinkinderen op verkenning over het schip.

Zo konden Schipper en Frans wat oude Zandvoortse herinneringen ophalen; Van de melkboer die in die tijd nog met een kar, getrokken door een pony paard de melk kwam bezorgen. Op die kar stond dan een grote melkbus met daarin de melk, die er met een 1L maat werd uitgeschept. Ook was er toen nog een “schillenboer”, ook met paard en wagen, die “GF” afval kwam ophalen. (het afval bleef gewoon in je tuin op een composthoop). Ook memoreerden we de bakker, die naast de melkboer onder één dak woonde!

Frans zelf is in de automotoren werkzaam geweest. Toen hij werd afgekeurd, heeft hij de bakens wat verzet, maar is nooit bij de pakken neer gaan zitten. Vissen was een van zijn hobby’s en hij vertelde dan ook dat hij met vrienden was wezen vissen in Noorwegen. Eerst mee met een schipper op een schuit, maar later werd hij door de vrienden tot schipper gebombardeerd, want hij was er als vaker geweest en zou “dus” de weg wel weten.

Rond half één meerden we af bij Houtzaagmolen “Het Jonge Schaap”. Boots Hanneke had de lunch vast verder vervolmaakt en na deze heerlijke “HEMA” lunch, die schoon op ging, kon het gezelschap de molen bezoeken en de molenaars gaven weer graag en met veel liefde tekst en uitleg over hun passie, de houtzaagmolen.

Voldaan en vol nieuwe indrukken kwam iedereen weer aan boord en kon de terugtocht beginnen. Alle bruggen draaiden als een trein en ook het spoor en de sluis zaten allemaal mee. Op de heenweg had schipper Frouk verteld van Tsaar Peter de Groote, de goed-jaars einden en de vele fabrieken die langs de oevers van de Zaan staan. Ook de betekenis van de Wilhelminasluis werd desgevraagd uitgelegd.

Na het passeren van de sluis werd er aangemeerd en werd er ijs gehaald bij het Pannenkoekenpaleis. Terug aan boord moest toch echt koers gezet worden richting Marina, en nadat Jayden zijn ijs op had, werd het toch echt hoogtijd onze jonge vriend het roer over te geven. Jayden wilde aanvankelijk boer worden, maar veranderde zijn toekomstplannen. Volgende week wil hij schipper zijn, de week daarna boer en de week daarna brandweerman! (Gelukkig heeft hij nog wat jaren voor de boeg voordat hij een keus moet maken, Jayden is 5 jaar!). Ook van zijn zus Jazzlyn konden we mooie herinneringsfoto’s maken achter het stuurwiel van MS Vaarwens, met een echte schipperspet op haar hoofd!

Frans, het was fijn jullie aan boord te hebben en met elkaar dingen te hebben kunnen delen. Wij wensen dat de horizon, zichtbaar vanaf het Zandvoortse strand nog enige tijd op afstand mag blijven en dat je nog meer mag genieten van je vrouw, je kinderen en kleinkinderen!

Auteur Vaarwens / Frouk en Hanneke

Met dank aan:
Dagbemanning schipper Frouk en boots Hanneke voor hun inzet
Stichting Vaarwens voor het plannen van deze vaardag
Stichting WensenAmbulance Noord-Holland voor het vervoer van onze gast
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam-Amstelland, kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Havendienst Zaanstad voor de vlotte bediening van de Sluis en de bruggen
Houtzaagmolen “Het Jonge Schaap” voor de altijd weer hartelijke ontvangst en uitleg
En alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...