Vaarwens 1563 op 07-09-2025
“Welkom Marcel, Vandaag ben jij de koning”!
Marcel, werd vergezeld van zijn zeer vertrouwde buurman Freek. Zij kwamen met de Wens Ambulance Gelderland, bestuurd door Willem en als verpleegkundige was Joke mee. Voor Marcel ziet het er niet zo rooskleurig meer uit; hij lijdt aan een ernstig nierfalen, verblijft in het Radboud UMC. “Ik moet nu nog wat genieten, want ik heb niet lang meer”. In het ziekenhuis werd hem voorgesteld nog één keer wat te gaan beleven en ze gaven hem de keus 010 of 020. Marcel koos voor Amsterdam, had nog nooit gevaren en zo gebeurde het vandaag.
We liepen met elkaar de steiger op en Marcel wees op een groot grijs schip (dat bij Damen voor onderhoud ligt) en vroeg gaan we daarmee? Wij vertelden hem dat dat een maatje te groot is, “het is de Zr. Ms Rotterdam van de Kon. Marine” antwoordde Frouk, de schipper van vandaag. Vervolgens wees Ingrid, de boots vandaag, op een prachtig geel schip aan de steiger, “dat is Ms. Vaarwens en daar gaan we mee varen”!
Eenmaal aan boord kwam er koffie met soesjes, ditmaal meegebracht door de bemanning van vandaag, die ook alle ingrediënten voor de lunch had verzorgd. We misten vandaag het altijd warme welkom en verzorging van de Hema lunch, een personeelsschaarste noopte hen hiertoe, wij hebben ons best gedaan!
“Koffie Marcel”? Ja graag, maar veel melk en geen suiker, anders krijg ik ruzie met mijn internist. In de loop van de dag werd ons steeds opnieuw duidelijk dat Marcel zijn humor en gevatheid evenals zijn lik op stuk antwoorden niet te lijden hebben onder zijn situatie.
We hebben het schip losgemaakt en koers gezet richting Amsterdam. Met verbazing luisterde Marcel naar wat we allemaal te zien zouden krijgen onderweg. Wat Marcel de opmerking ontlokte “daar zakt mijn broek vanaf” Ad rem antwoordde Ingrid “had je die aan dan onder de lakens”? (Dit gaf wel aan hoe de stemming aan boord was!
Voorbijvarend aan het Stenen Hoofd memoreerden wij dat daar veel opnamen voor de Baantjer series gemaakt zijn. Marcel bleek een groot fan te zijn van Baantjer en de hele serie in de kast te hebben staan. Centraal station, drukte op het IJ, rivercruise schepen, de hoge schommels en dan ook nog twee diepzee cruisers bij de ingang van de IJ-haven! Voor de lunch hebben we vastgemaakt in de IJ-haven (Marcel stelde voor naast de Nieuw Statendam te gaan liggen, misschien willen ze wel even een touwtje aanpakken).
Hier hadden we de gelegenheid om even rustig met elkaar te praten. Marcel bleek uit een gezin van 4 kinderen te komen, heeft veel verschillende banen gehad. Hij heeft heel veel meegemaakt, en met name het verlies van zijn jongere broer Hans, die hem jarenlang verzorgde, valt hem nog immer zwaar. Met Hans ging hij ook vaak met vakantie, o.a. naar Amerika. Hij heeft hier fijne herinneringen aan en het verlies van zijn broertje, vijf jaar geleden emotioneert hem nog steeds. Freek is een geweldige mantelzorger en ook hem valt het moeilijk dat Marcel nu niet meer thuis zal komen. Thuis is nog wel zijn rode gecastreerde katertje Garfield, waar Marcel erg aan gehecht is, ook die zal zijn baasje node missen.
Geïnteresseerd informeerde onze gast naar de kosten van onze prachtige Vaarwens en de kosten van de bouw van ons nieuwe schip. Om het bedrag van bijna 2 miljoen hiervoor bij elkaar te krijgen moest Marcel nog even sparen, het ligt nog niet op de plank!
Los van de wal genoten we nog even van de zonaanbidders aan de IJ-haven en zetten koers naar zijkanaal K; ook Amsterdam. Frouk gaf het roer over aan Freek, die ons “als ervaren” naar het kanaal stuurde. Hier genietend waren ook weer veel schaars geklede badgasten, wat Marcel de volgende losse flodder ontlokte “spek te koop twee rolletjes voor een daalder”! Liggend op de brancard zag onze gast zichzelf in de donker weerspiegelende ramen, maakte een roeibeweging en zei Oh ja, ik zie mijzelf roeien!
Op de terugweg glom Freek weer achter het roer en voeren we rustig richting thuishaven. We voeren nog langs en benoemden het schip van radio Veronica waarop Marcel direct terugkaatste “ja ik heb tot het einde aan de lippen van Veronica gehangen”. “Ach ja, was het maar wat, dan hadden we wat” flapte hij er ook nog even uit.
Het was zeker een dag vol van zonneschijn, zelfs zo dat Marcel even op het achterschip wilde staan waar het lekker koel in het (oosten) windje toeven was en waar Willem en Joke hem liefdevol zorg boden!
Marcel, vandaag was jij aan boord de koning; en niet zoals anders, “alleen op het schijthuis als er niemand zit”.
Auteur Vaarwens / Frouk en Ingrid
Met dank aan:
Dag bemanning Frouk en Ingrid voor hun inzet
Stichting Vaarwens voor het plannen van deze vaardag
Stichting WensAmbulance Gelderland voor het vervoer van onze gast
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam-Amstelland, kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Port of Amsterdam voor de vergunningen
En alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
