Vaarwens 1568 op 13-09-2025
Jolande & haar vriendinnen; door weer en wind
Vandaag stond Jolande centraal. In februari kreeg ze het slechte nieuws en inmiddels heeft ze haar laatste palliatieve chemo achter de rug. Ze omschrijft het zelf, alsof haar zwembandjes ineens zijn afgedaan; onzeker, kwetsbaar, maar toch dapper vooruit.
Gelukkig stond ze er vandaag niet alleen voor. Haar vriendinnen, stuk voor stuk echte toffe wijven voeren met haar mee. Heleen deed de aanvraag en samen met Bertina, Sonia en naamgenoot Jolande, vormt dit clubje al meer dan 30 jaar een vaste traditie. Minstens één keer per jaar trekken ze er gezamenlijk op uit. Dit keer geen weekend weg, maar een dag op het water.
En wát voor dag. Terwijl de wind aantrok en de golven hoger werden, leek het energieniveau óók omhoog te schieten. Buiten, voorop het schip klonk het als een feestje: lachsalvo’s, gezang, en af en toe een gil wanneer een golf wat gul water uitdeelde. De zorgen waaiden mee met de wind, ver weg.
Jolande wilde per se naar Pampus, ook al dreigde er een ruige vaart, ook al zouden de golven klappen. Stoer besluit. En precies op dat moment gebeurde het magische: de wind werd minder (van kracht 5 naar 4), de zon brak door en het was alsof de dag speciaal voor hen opengetrokken werd. Een cadeautje.
In Muiden wachtte de lunch. Terwijl donkere wolken zich samenpakten en de regen weer zijn moment opeiste, bleven de dames onverstoorbaar. “Geen haast,” zei David rustig, “we wachten gewoon tot het droog is.” Ondertussen werd er lekker gegeten, druk gekletst, hier en daar ook een traan weggepinkt en genoten van de vertrouwde sfeer, die alleen dertig jaar vriendschap kan brengen.
Na overleg tijdens de terugvaart, (waarbij overigens tegen alle weerberichten in, van 5 minuten ervoor de wind ging liggen en de zon weer ging schijnen) werd door Jolande beslist, dat we Durgerdam nog even zouden ‘aantikken’. Zo geschiede. En weer zaten de dames op t voorsteven, in de zon.
Bijna terug werd er binnen geproost met een door de dames zelf meegenomen non-alcoholisch oranje bubbeltje.
Vandaag draaide niet om ziekte of onzekerheid, maar om samen zijn. Om vriendschap die als een stevig anker blijft liggen, hoe hoog de golven ook worden.
Dames, het was een feestje om getuigen te mogen zijn van wat échte vriendschap brengt. In goede tijden en in mindere tijden. Het is duidelijk dat jullie elkaar te allen tijde ‘optillen’. Dat is mooi om te zien. Dank voor een bijzondere en bijzonder fraaie dag.
David en Esther
Reactie van onze vaargasten:
Lieve mensen van Stichting Vaarwens, ontzettend bedankt voor deze prachtige, bijzondere dag! (met boven verwachting schitterend weer!)
En extra veel dank aan onze geweldige schipper en boots: David en Esther. Wat een lieve mensen! Zij hebben er met hun warmte en betrokkenheid mede voor gezorgd dat deze dag voor ons onvergetelijk is!
Met dank aan:
Dagschipper David en boots Esther voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam-Amstelland/ kazerne IIsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schutting
KNZ&RV voor de gastvrijheid
Port Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten.
