Vaarwens 1572 op 20-09-2025

Een dag vol verrassingen 

Het is zaterdag 20 september en na een natte week is gister de zomer teruggekeerd! Ook vandaag belooft het een mooie dag te worden met mooie temperaturen en een lekker zonnetje. Tegen de avond wordt regen voorspeld, maar dat mag de pret niet drukken.

Dagschipper Frouk en boots Marleen zijn op tijd aan boord en maken het schip vaarwens klaar; Vandaag verwachten we onze vaargaste Renel en haar man Gert. Ze melden zich klokke tien en Marleen is gelukkig net terug van de HEMA met de heerlijke lunch en de soesjes voor bij de koffie. Gewapend met twee rolstoelen gingen we hen tegemoet.

Renel en haar man Gert kwamen samen met dochter Martie en haar man Bram uit de eerste auto. Kleindochter Esmee mocht de andere auto besturen en bij haar zat haar zusje Liza. Het was gelijk pret op de parkeerplaats; vragen of we foto’s mochten maken en of die ook gepubliceerd mochten worden, meneer, mevrouw, U of voornamen, het was allemaal zo klaar en er werd lekker ontspannen gelachen en de vaardag moest nog beginnen.

Eerst even foto’s maken, het is nu droog en lekker met een zonnetje, je weet het maar nooit in ons land! De eerste verrassing, we hadden het al telefonisch doorgekregen, was dat de kleinzoon helaas verhinderd was en dus niet uit de auto’s stapte.

We gingen gauw aan boord waar het heerlijk naar verse koffie rook. Thee en koffie met soesjes verdwenen als sneeuw voor de zon. Frouk deed een welkomstwoordje waarbij alles even werd aangestipt; historie, Tara, nieuwe boot, elektrisch varen, do’s en don’ts en natuurlijk de vraag waar gaan we naartoe.

Gert, als geboren Scheveninger, riep gelijk Scheveningen! Daar hebben we echter wel heel wat meer tijd voor nodig dan vandaag beschikbaar. IJmuiden, ook leuk, maar wel een recht toe recht aan stuk Noordzeekanaal. Oranje sluizen, Pampus, Muiden, Durgerdam, allemaal leuk, maar de molens aan de Zaanse Schans, daar waren ze nog nooit geweest!

Gauw los van stroom en wal zetten we koers richting het Zaanse. Al gauw verhuisde het hele gezelschap naar de heerlijke kussens op het bankje voorop en het genieten was begonnen.

Renel, voor wie de wens was aangevraagd door dochter Martie, is in 1945 in Den Haag geboren. Helaas heeft ze een agressieve vorm van de grote woekeraar in haar lichaam en moet onder ogen zien dat je nu eerst maar moet genieten van wat er nog te genieten is. Zo staat ze ook op de wachtlijst voor een Rijnreisje met de Zonnebloem. Met haar man Gert gaat het redelijk, maar lopen is er even niet bij en daarom hebben we beiden met de rolstoel opgehaald! (wat goed dat we er toch twee aan boord hebben!). Uit alle informatie die wij als bemanning voor deze dag hadden gekregen was ons niet helemaal helder hoe dit gezin in elkaar zat, en Marleen heeft het dus “gewoon” even gevraagd.

Inmiddels draaien we de Voorzaan op en genieten van mensen die de DAM tot DAM wandel vandaag lopen. “Strak in het gelid” lopen de sportievelingen dapper als een lang lint van de Amsterdamse Dam naar de Zaanse Dam. Vandaag gaat het om de prestatie, morgen is het hollen en telt de gelopen tijd. We kunnen uitgebreid kijken, want de sluis zit deze keer even tegen. Eenmaal door de sluis, hebben we ook net het spoor gemist en we varen dus maar stapvoets en hebben alle tijd om ons te vergapen aan al het Zaanse schoon.

Dan zien we de eerste molenwieken en al snel hebben we aan bakboord kant de “Gortershoek” (authentieke huizen die nog gewoon bewoond worden en op hun plaats staan). Na de Julianabrug opent zich ook de Zaanse Schans in volle glorie. Wat hier staat heeft moeten wijken voor infrastructuur, nieuwbouw wijken of noem maar op. De huizen, boerderijen, het eerste winkeltje van Albert Heijn en de molens zijn of afgebroken en hier opnieuw opgebouwd, of met veel kunst en vliegwerk overal overheen getild en hier neergezet. Eén grote verrassing!

De volgende verrassing (minder aangenaam) was dat het over niet al te lange tijd zou gaan regenen; dit zou toch pas aan het eind van de middag en vanavond komen??? Voorgesteld werd daarom eerst de molen te bezoeken en daarna te lunchen. Er was echter al vroeg ontbeten en dus bracht een schaaltje krentenbollen uitkomst.

Marleen begeleidde het gezelschap, weer in twee rolstoelen!, naar de molen, waar de molenaars het graag van ons overnamen en alles vertelden en op alle vragen antwoord gaven. Intussen vervolmaakten wij aan boord de lunch, zodat bij terugkeer direct “aangevallen” kon worden. Wij allen werden verrast door het molenaarskoor dat leuke liedjes ten gehore bracht! Inmiddels kwam de zegen wel erg letterlijk van boven en ietwat ingevocht kwam ons gezelschap terug aan boord en werd er genoten van de heerlijke lunch. (Toen wij daarna zaten te eten kwam een van de molenaars zich verontschuldigen voor het gezang, het was de eerste keer dat ze het ten gehore brachten.)

Omdat het toch goot hadden we alle gelegenheid om wat bij te praten. Gert heeft van alles gedaan; als jonge jongen voer hij bij de Holland America Lijn en was aan boord werkzaam in de “pantry”. Vervolgens beproefde hij zijn geluk in de mijnbouw in Australië. Hij houdt niet van werken in donkere diepe schachten onder de grond en werkte dus in “dagbouw”. Toen hij uiteindelijk terugkwam in Nederland ging hij sigaretten kopen in een winkeltje in Den Haag. Daar stond achter de toonbank Renel. Het duurde niet zo heel erg lang, hij ging vaak naar het winkeltje toe, de vonk sloeg over en met een jaar trouwden Gert en Renel.

De vorige vaartocht die de familie maakte was (in Turkije) ter gelegenheid van hun 40-jarig huwelijk. Inmiddels zijn Martie en Bram ook alweer 40 jaar samen gelukkig en hebben drie kinderen! Na zijn huwelijk is Gert gaan werken bij “Wagon Lits”, als “toezichthouder op de slaapcoupés”. Tot slot heeft hij tot zijn pensioen in het “Oranjehotel” in Scheveningen gewerkt. Gert deelde met ons sappige verhalen uit die tijd (kregen we rode oortjes van). Renel bleef naast Gert ook haar winkel in rookwaren trouw.

Langzaamaan werd het ook weer tijd afscheid te nemen van de molens en Frouk verraste het gezelschap met een zelfbeeld in de donkere ramen van de Duyvis machinefabriek. De bruggen draaiden allemaal vlot en in no-time waren we terug op het Noordzeekanaal en heel verrassend, de regen hield weer op! Eer rondje langs de “Kissing Puppets” zorgde voor veel hilariteit; oud en jong, het zoenen en foto’s maken kon maar niet stoppen.

Maar zoals aan elke mooie dag, vol met oude en nieuwe herinneringen kwam ook vandaag de Marina weer in zicht. Op de steiger lag nog een stapeltje dat weer mee moest in de auto’s, maar de berg met nieuwe herinneringen en ervaringen ging ook mee.

Lieve Renel en Gert, wat hebben we gelachen en wat waren er een verrassingen die uitgewisseld werden. Dank voor jullie sappige verhalen, jullie gulle lag, je waardering voor onze prachtige Stichting Vaarwens!

Wij wensen jullie dat je nog een mooie tijd mag genieten van de nieuwe belevenissen van vandaag je geweldige dochter en schoonzoon en je dierbare kleinkinderen.

Vaarwel en behouden thuiskomst

Auteur Vaarwens / Frouk en Marleen

Reactie van Gert:

Ik wil jullie bedanken, en nog veel meer dan dat, voor de fantastische dag dd. 21-9-2025. Wat een onvoorstelbare liefde van schipper Frouk en Marleen!

Dank je wel, ik wens jullie het allerbeste in de komende jaren met jullie vrijwilligers en het sublieme materiaal! 

Zieken e.a. krijgen dankzij jullie alle liefde en kunnen derhalve genieten van hetgeen wat jullie aanbieden!!

Met dank aan:
Dagbemanning Frouk en Marleen voor hun inzet
Stichting Vaarwens voor het plannen van deze vaardag
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam-Amstelland, kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Havendienst Zaanstad voor de vlotte bediening van de Sluis en de bruggen
Houtzaagmolen “Het Jonge Schaap” voor de altijd weer hartelijke ontvangst en uitleg
En alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...