Vaarwens 1584 op 21-10-2025
Toch nog een reisje op een motorschip
Frank (geb. 1947), eens een vervend zeiler, is vandaag onze vaargast. Hij neemt zijn partner Els, dochter Melanie en zoon Niels mee op zijn reis. Yvonne en Ruud van Wensenambulance Noord-Holland zorgen met een ambulance voor het vervoer en de ondersteuning bij deze vaarwens. Tot begin dit jaar geen echte donkere wolken aan de lucht, maar na enkele onderzoeken en scans krijgt Frank op zijn 78e verjaardag te horen dat het mis is. De hoop op betere tijden maakt te snel plaats voor vrees en belandt Frank in een hospice. Daar worden ze door een vriendin attent gemaakt op de Stichting Vaarwens en al snel wordt een vaarwens aangevraagd.
Een mooi verslag van schipper Klaas
Vandaag is het met het rustige weer van de afgelopen weken gedaan. Regen en wind staan ons te wachten. Nienke is al vroeg ter plekke en wacht Klaas op onder de beschutting van Restaurant Loetje. “Jij doet die plank maar Klaas en dat nummer van het sleutelkastje ben ik ook even kwijt”.
Als het schip gereed is voor ontvangst meldt Yvonne zich. Gelukkig is het even droog tussen ambulance en Vaarwens en al snel zitten we allen gezellig aan de thee en de koffie. Na het noemen van de mogelijke reisdoelen, krijgt Klaas op de vraag wat het zal worden de wedervraag van Frank welke motor d’r in staat. Zou de John Deere hem gerustgesteld hebben? Melanie hoor ik nog zeggen: “Staat die niet in een tractor?” “Maar dat was de vraag niet”, oppert Els nog. Enfin, ter voorkoming van slingergekte op het Markermeer en gemopper van fietsende brugwachters in de regen doet Klaas besluiten op de Zaan af te stevenen. Tegengeluiden worden niet gehoord. Frank neemt nu in een rolstoel op gelijke hoogte plaats naast Klaas. Niels wijst Frank op de voor hen bekende plekjes op het IJ en Noordzeekanaal.
De Voorzaan indraaiend ziet schipper Klaas ‘zijn’ De Nassau manoeuvreren in de Isaak Baarthaven. Toch maar even praaien. “Ben je aan ‘t bijbeunen Klaas?”, krijgt schipper Klaas te horen. Frank geniet bij het zien van een paar sierlijke zeiljachten bij Huisman Jachtbouw. Zelf maakte hij vele zeereizen op zijn zeilschip de Seneca. De Enkhuizer Zeevaartschool (EZS), waar ook de zeilvaart geëxamineerd wordt en waarop Klaas al jarenlang leraar is, komt ter sprake en laat Frank nou één van de eerste leerlingen zijn. In 1979, het eerste schooljaar, volgde hij op de EZS de Beperkte Kleine Handelsvaart (BKHV). Mooi raakvlak.
Een vlotte passage brengt ons bij de Houtzaagmolen Het Jonge Schaap. Na de altijd heerlijke lunch, bezoeken Els, Melanie, Niels en de schipper de molen, terwijl Frank even languit op de bank gaat. Na de promotiefilm krijgen we een uitgebreide uitleg van het hoe en wat van de houtzaagmolen van de trotse molenaar. Ook horen we dat je niet zomaar molenaar wordt. De hele studie en de examinering komen voorbij. “Hij kroop bijna in me”, zei Els later. De vraag van de molenaar aan Els: “Bent u de patiënt?”, drong later tot haar door. “Zie ik er zo slecht uit?”, vraagt ze haar dochter. “Welnee mam, je haar zit alleen wat in de war!”
Om 14.00 uur gaan de touwen weer los en nog soepeler dan op de heenweg vinden we de Wilhelminasluis. Ook de zon laat zich bij tijd en wijle zien. Genoeg te vertellen over de Zaan en de gebouwen aan beide oevers. Fabrieken, kerken, Zaanse huizen met goedjaarseinden in alle kleuren Zaans groen. Ook liet de Franse schilder Monet zich hier eens inspireren en maakte meerdere schilderijen van de Zaanstreek. Melanie is zeer geïnteresseerd in hem en boekt al bijna een Monet wandeling. Na de sluis wijst Klaas haar nog op het Blauwe Huis, bekend van een schilderij van Monet, maar ook van de serie Maud & Babs (Els!).
Frank is op dus is het goed dat de terugreis voorspoedig verloopt. Om 15.15 draaien we de Marina binnen, waar we bij aanmeren getrakteerd worden op een heuse stortbui, gepaard gaand met een stevige wind. Nienke klaart de klus. Chapeau! Na de bui nemen we, allen sterkte wensend, afscheid van elkaar bij de wensambulance.
Ruud en Yvonne dank voor alle hulp. Ruud maakte vandaag zijn laatste wensrit. Op zijn verzoek werd het een vaarwens. Ruud bedankt voor je inzet. Je deed het met veel liefde en ook met gepaste humor.
Frank, ik hoop dat je genoten hebt van de reis, ook al was het dit keer geheel gemotoriseerd.
Auteur Vaarwens / Klaas
Reactie van dochter Melanie:
Mijn vader, moeder, broer en ik werden om 09:30 uur opgehaald bij de hospice in de Kwakel met de ambulance, chauffeur Ruud en verpleegster Yvonne.
Bij aankomst in de haven werden we heel gastvrij ontvangen door gastvrouw Nienke en schipper Klaas. Na een kort beraad besloot Klaas vanwege het weer naar de Zaanse Schans te varen. Dat was wat rustiger op het water.
Onderweg wist Klaas leuke weetjes te vertellen en Nienke verzorgde ons de hele tocht met drinken en lekkers Om 13:00 uur hebben we heerlijk geluncht bij de houtzaagmolen het Jonge schaap. Mijn moeder, broer en ik zijn nog in de molen geweest met Klaas, Ruud en Yvonne. Dit was erg leuk en interessant.
Daarna weer terug naar Amsterdam. Voor mijn vader was het genoeg, hij was inmiddels erg moe. Om 15:30 uur waren we terug in de haven en na een warm afscheid van Klaas en Nienke vertrokken we met de ambulance naar de Kwakel. Daar aangekomen ook hartelijk afscheid genomen van Ruud en Yvonne. Dankzij stichting vaarwens en met name Klaas, Nienke, Yvonne en Ruud hebben we een hele mooie dag gehad met elkaar waar we vaak aan terug zullen denken.
Met dank aan:
Dagschipper Klaas en boots Nienke voor hun inzet
Wensenambulance Noord-Holland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid voor de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
