Vaarwens 1591 op 10-11-2025
Na een aantal prachtige herfstdagen met een zonnetje, blijft het vandaag een beetje grauw met een frisse wind. Gelukkig ligt ondanks dat, de vrolijke gele Vaarwens te stralen in de Marina. De kachel is al vroeg aangezet, dus het is lekker warm aan boord. De tent houden we dicht en ons gezelschap van vandaag past vast en zeker wel om de tafel in de kajuit.
Vroeger dan verwacht zien wij al een groepje mensen aan komen lopen, aan de manier waarop zij om zich heen kijken is te zien dat het nieuw terrein is, dus waarschijnlijk onze gasten. Koffie snel aangezet en de steiger op. Goed gegokt want Wil, Johan en Karin, Danielle en Dylan waren inderdaad al wat vroeger om op die manier Ben op te wachten.
Ben is onze vaargast van vandaag. Een aantal jaar geleden is Ben getroffen door een herseninfarct. Lange tijd heeft het liefdevolle gezin Ben thuis helemaal verzorgd. Een strak schema waar iedereen aan meedeed, kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen zorgde ervoor dat partner Wil Ben thuis kon houden en voor hem kon zorgen zonder dat het haarzelf te veel werd. Wij waren onder de indruk van dit verhaal. Helaas kwam aan deze situatie 6 jaar geleden een eind. Na wat heen en weer geschuif vond Ben een plek in een fijn huis in Purmerend, met nog een beetje eigen leefruimte en in de buurt van dochter Monique. Het is een tijd goed gegaan, maar de laatste weken heeft Ben veel pijn en neemt zijn conditie af.
Dochter Monique had van Stichting Vaarwens gehoord en combineerde dat gelijk met het watersportverleden van haar ouders. Zo was de wens snel ingediend en nog sneller ingevuld.
Vandaag varen de drie dochters mee, ook schoonzoon Johan en kleinzoon Dylan. En zelfs het achterkleinkind Nina is van de partij. Zij heeft een mooie band met Opa omdat zij veel bij haar oma Monique was en daardoor ook heel veel bij Opa. Het tekent maar hoe fijn deze familie met elkaar omgaat. Dit wordt gedurende de dag nog vaak duidelijk. Er wordt regelmatig gefacetimed met familieleden die niet meekonden vandaag. De man van Danielle bijvoorbeeld is schipper op een tanker en vaart vanaf Rotterdam meerdere keren naar België of Amsterdam. Tijdens het facetimen werd wel duidelijk dat hij er best graag bij had willen zijn. De kleinzoon uit Barcelona stuurt nog een filmpje op en zo gaat het maar door.
Ben had voor vertrek nog wat extra pijnstilling gekregen, dus bij aankomst was hij wat suf en ging het hele gebeuren een beetje langs hem heen. Hij werd samen met Monique en Nina gebracht door de WensenAmbulance Noord-Holland. Chauffeur René en verpleegkundige Tom hadden er alle vertrouwen in dat het wel goed zou komen gedurende de dag en hadden Ben lekker ingepakt voor de tocht over de steiger. Het windje was fris dus gelijk de warmte van het schip opgezocht. Die foto kon later ook nog wel.
Onder de koffie vertellen wij het een en ander over ons schip, over Stichting Vaarwens en zijn oprichters en over de vaarmogelijkheden. Gezien de conditie van Ben kiezen we voor de veilige weg en blijven we op het IJ. We gaan zachtjes aan richting de Zaan om bij Royal Huisman naar het moois te kijken, we passeren het zijkanaal met de woonboten. Leuk om te vertellen dat wij zo vaak enthousiast toegezwaaid worden door de bewoners, hartverwarmend is dat. We keren om op het Noordzeekanaal en varen richting Houthavens, even het kommetje in bij Pontsteiger en langs het Centraal Station.
Ben begint een beetje bij te komen en wil eigenlijk wel een kopje koffie, kijk en als mensen dat zeggen dan weet je dat het goed gaat komen. Met aandacht wordt hij geholpen met de koffie en kan hij een beetje rechterop zitten. Precies op tijd want we passeren de ingang van het Noordhollands Kanaal. Ben en Wil gingen daar vaak naartoe om vervolgens door te varen naar Den Helder. Vanuit daar lekker een dagje fietsen op Texel. Als je denkt dat dat behoorlijk ver van huis is, dan heb je het mis, want zij zijn zelfs met de boot naar Frankrijk geweest samen. Dus met deze vaargeschiedenis in gedachte begrijp je gelijk waarom zij zo genieten van dit dagje op de Vaarwens.
We varen nog een klein stukje door en besluiten om bij Muziekgebouw aan het IJ te keren en aan de dukdalven van de sluis bij het Noord Hollands kanaal aan te meren voor de lunch. Monique komt mij gezellig helpen met de broodjes en Nina steekt ook de handen uit de mouwen en helpt met tafeldekken en alle broodjes naar boven brengen. De HEMA heeft weer zijn best gedaan en we hebben een tafel vol lekkers. Vandaag hadden we een bijzonder moment bij de lunch, want Nina nodigde met de jas van de kapitein aan en de pet op iedereen aan tafel en opende zo de lunch. Het was heel deftig.
Na de lunch was er nog net genoeg energie voor het Vliegenbos en een rondje bij Café Het Sluisje aan de Nieuwendammerdijk. Op de terugweg zagen we dat de Klipper Stad Amsterdam in het dok lag, dus daar wilden wij toch ook even een kijkje nemen. Het is heel raar, maar als hij zo op het droge ligt in het dok lijkt het een klein bootje, maar als je bij Sail geweest bent dan weet je wel beter.
Ben zwaait af en toe en geniet van alles, maar wij merken ook dat hij moe wordt. Omdat wij het niet te bont willen maken, besluiten we terug te gaan naar de haven. Onder het genot van Engelse drop, pindarotsjes, kaas, worst en druiven bereiken we de haven. Het laatste uur heeft het zonnetje echt haar best gedaan, maar zij heeft het niet gewonnen. Om nou te zeggen dat wij daar last van gehad hebben…… aan boord was het op alle manieren warm genoeg.
Gedurende de dag en de herwonnen energie is ook de humor van Ben weer op niveau gekomen. Er komen regelmatig kort maar krachtige rake opmerkingen van zijn kant. Als ik hem vraag of hij de Vaarwenspet zou willen hebben zegt hij in eerste instantie:” Ja” gevolgd door “ja mevrouw”. Nou dan weet je wel hoe ad rem hij normaal gesproken is. Ook heeft de boots een heel andere naam gekregen sinds vandaag: ik ben gepromoveerd tot “dekknecht”. Sido en ik hadden er wel lol in en zagen al een nieuw naambordje voor ons:-). Wanneer we terug zijn op de haven en wij voor een laatste keer vragen of iemand nog iets nodig heeft horen wij vanaf de brancard: ”ik zou wel een biertje lusten”.
Gelukkig voorziet de voorraad aan boord daar ook in, dus kon Ben genieten van een paar slokken koud (alcoholvrij) bier. Een prachtige afsluiting van een fijne dag. Bij het uitzwaaien hebben wij er wel op gegokt dat Ben waarschijnlijk aan het eind van de straat wel al in slaap zou zijn gevallen.
Lieve familie, lieve Wil en lieve Ben, het was fijn om vandaag met jullie te varen. Dank jullie wel voor de donatie en de lieve woorden gericht aan ons en Stichting Vaarwens. Wij wensen jullie een goede tijd samen.
Sido en Wijnie
Auteur Vaarwens / Wijnie
Reactie van onze vaargasten:
Wat zijn wij ontzettend fijn en lief ontvangen door Sido en Wijnie het werd een dag die wij nooit zullen vergeten en ondanks paps wat suf van de medicatie was heeft hij vandaag aangegeven een hele leuke dag gehad te hebben
Ook de geweldige verzorging van René en Tom van de wensenAmbulance hebben zijn dag mede onvergetelijk gemaakt
Wij waren er einde van de dag een beetje stil van wat mooi dat deze mensen zich zo vrijwillig inzetten om ons met elkaar nog een onvergetelijke dag te bezorgen, een mooie route gevaren, top verzorging aan boord aan alles is gedacht ..
Wat zijn wij jullie enorm dankbaar
Veel liefs van ons allemaal
Met dank aan:
Dagschipper Sido en boots Wijnie voor hun inzet
WensenAmbulance Noord-Holland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
En alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
