Vaarwens 887 op 12-07-2021

Even lijkt alles heel gewoon…

Bijna iedereen wil graag onbezorgd en gezond oud worden, maar dat is niet iedereen gegund. Naast ongelukken en andere oorzaken die het leven eindigen, is er een scala aan ziekten die op de loer liggen waaraan we het aardse moeten ruilen voor het eeuwige. Ook onze gast van vandaag trof het niet, want Manon (geb. 1969) is gevonden door de ‘woekeraar’ die zich overal in haar lichaam heeft uitgezaaid. Ze vocht, maar verloor en onlangs kreeg ze het bericht dat haar leven zeer binnenkort eindig is. Via internet wordt Stichting Vaarwens gevonden, want Manon wil nog dolgraag met haar gezin afscheid nemen van het water. Nadat het intakeformulier is ingevuld, wordt de dag met spoed gepland en vandaag is Manon haat allerlaatste vaardag…

Dagschipper René en boots Ellie rijden beiden samen al vroeg weg uit Monnickendam om voorbereidingen te treffen voor de wens. Manon komt met de SAW, dus alles wordt klaargezet voor brancard bezoek. Koffie en koeken staan klaar en een waterig zonnetje schijnt, als de ambulance arriveert met Manon en haar man. De beide kinderen komen met eigen auto en er volgt een warme ontvangst. Manon wordt aan boord gereden, waarna René tijdens de koffie een kort welkomstpraatje doet en een vaarplan maakt.

Manon kiest voor de optie om lekker relaxed een rondje Amsterdam te doen, dus gaan we richting de Oranjesluizen en het Buiten IJ. De trossen gaan los, Manon en Peter genieten van alles wat er voorbij komt, evenals de kinderen. Rustig vaar René langs alle bezienswaardigheden dat Amsterdam vanaf het water te bieden heeft en vervolgens schutten we in een vrijwel lege Oranjesluis. Het is tijd voor de lunch, dus meren we aan in Durgerdam, waar boots Ellie een heerlijk broodmaaltijd tevoorschijn tovert. Er wordt met smaak gegeten en daarna gaan de trossen weer los.

Manon haar zoon gaat aan het roer en krijgt een korte navigatiecursus van René. Hij geniet en vindt alles geweldig! Een stukje naar het IJ vuurtje en dan terug de Oranjesluizen in. René duikt nog even het ‘Vliegenbos’ in en laat de Hellevoetsluizenaren nog even een pittoresk stukje Amsterdam aan de Nieuwendammerdijk zien. Dan is het mooi geweest en even leek alles heel gewoon…. Manon is (mede door de medicatie) vermoeid en we keren terug naar de Amsterdam Marina. Daar volgt het onverbiddelijke afscheid, maar Manon lacht, ze is bijna ‘Thuis’…

Vaarwel Manon en sterkte lief gezin.

Auteur Vaarwens.

Met dank aan:

Dagschipper René en boots Ellie voor hun inzet

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten

Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers

Oranjesluizen voor de vlotte schutting

SAW voor het ambulancevervoer

Broodje Vasum voor de deels sponsoring van de lunch

Haven Durgerdam voor de gastvrijheid tijdens de lunch

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...