Vaarwens 934 op 29-09-2021

 

Een ontroerend verslag van boots en wensenplanner Esther:

 

Onder begeleiding van een kennelijk feestvierende regen-god, brengt de ambulance ons drie generaties Heijman uit Utrecht. Onze gaste Marion neemt mee haar lieve echtgenoot Philippe, prachtige dochter Laura en knuffelkoning, 9-jarige kleinzoon Bob. Onder begeleiding van vele paraplu’s, wordt Marjon met brancard en al het schip op gereden, waar het lekker warm is en de koffie vers en bruin.

Dagschipper Bert is voormalig loods uit Amsterdam en laat ons behendig de meest bijzondere hoeken, gaten en kieren van de havens zien. Na een lekkere lunch in de Entropothaven, doen we een rondvaart door de Mercuriushaven. Er valt waanzinnig veel te zien en iedereen kijkt z’n ogen uit.

Marion ook. Een toffe tante die zichtbaar geniet van het samenzijn deze dag, die ongetwijfeld een prachtige nieuwe herinnering zal vormen voor haarzelf en haar dierbaren. Ze ligt in het begin op het achterdek, maar als haar kleinzoon als een ervaren schipper achter het roer mag, wil ze zo dicht mogelijk bij haar bijzondere kleine grote vriend zijn. Ze wordt er behendig naartoe gereden en niet alleen haar uitzicht verandert op deze plek, ook haar lieve gezicht. Deze wordt rustiger, als ze vol trots naar rechts kijkt.

 

De liefde knalt door de ruimte. Ontroerd vertelt ze dat Bob en zij een bijzonder lijntje hebben. En dat prachtige gegeven is te voelen aan boord. Er wordt regelmatig op deze mooie dag een knuffel uitgewisseld, waar beiden van opknappen. Een medicijn bijna. ‘We doen zoveel mogelijk leuke dingen met z’n allen, de laatste tijd. Ik heb altijd veel gedaan voor de honkbalvereniging. Toen op een donkere dag de diagnose kwam, die ons leven op z’n kop zette, kon een van onze traditionele mini-vakanties naar de Waddeneilanden niet meer doorgaan. Vond ik vooral zo erg voor Bob, die keek er altijd naar uit. Toen de vereniging dit hoorde, zamelden ze daar geld in en zo konden we in plaats van 1 langer uitje, wat kortere dagtripjes met elkaar maken. Hoe lief is dat?’ De tranen staan in haar en onze ogen. Dat is heel lief!

 

Hou elkaar maar goed vast, lieve Heijmannetjes. Er zullen nog woelige baren aankomen. Maar voor nu lekker blijven genieten van elkaars aanwezigheid en de helende knuffels van ‘kapitein’ Bob.

 

Vaarwel Marion

Auteur Vaarwens, Esther

 

Met dank aan:

Dagschippers Bert en David en boots Esther voor hun inzet

Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten

Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers

Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

 

In afwachting van het verslag van de opvarenden…