Vaarwens 999 op 25-04-2022
Genieten in stilzwijgen…
De ongeneeslijke ziekte ALS heeft een grote willekeur in vorm en locatie in het lichaam van de getroffenen. Bij de één vallen de bovenste extremiteiten uit en bij de ander de onderste. Sommigen krijgen problemen met de ademhaling en weer anderen met de spraak. Gerda, (geb. 1957) is ook gevonden door de vreemde ziekte en bij haar valt als eerste haar spraak en het slikken uit. Via Facebook en een TV uitzending vinden ze Stichting Vaarwens en Gerda wil graag nog een keer met haar naasten varen voordat er meer uit valt, want nu is ze nog mobiel…
De zon gaat voor het eerst sinds tijden schuil achter een grijze wolkendekken, maar de wind heeft z’n kracht verloren. Het regent zachtjes en de natuur laaft zich aan het vocht, want het is tijdenlang droog geweest. Dagschipper Yoni en boots Anneke zijn al vroeg aan boord en maken de dekken schoon, want het stuifvuil klontert nu samen tot vieze modderplekken. De koffie pruttelt, we zijn er klaar voor…
Een mooi verslag van Anneke:
En dan gaat de telefoon: onze gasten zijn wat verlaat, file onderweg. We houden de koffie warm. De vertraging valt gelukkig mee. Als eerste arriveren een zusje en zwager van Gerda, vanuit Julianadorp. Een reis achter de rug, dan smaakt de koffie extra lekker. En dan komen Gerda en haar man en nog een zusje en schoonzusje aan en kan de vaardag starten. Even acclimatiseren, elkaar begroeten, toiletgang en dan koffie. Onze schipper Yoni heet ieder hartelijk welkom en vertelt een en ander over ons schip de vaarwens en welke route we kunnen varen vandaag. Het klinkt onze gasten goed in de oren. We besluiten om wat van de havens te gaan zien, over het IJ te varen, door de oranjesluizen naar het Markermeer en Durgerdam te gaan zien.
Onderweg herkennen onze gasten diverse gebouwen. Yoni vertelt over de vrachtschepen en soorten vracht die vervoert worden. Ook vertelt hij over welke bedrijven we passeren. Het Eye, de oude Shelltoren met daarbovenop de schommels met waaghalzen en het centraal station. We zien het Greenpeace schip aangemeerd liggen en daar vlakbij een super de luxe schip wat van een oligarch zou kunnen zijn. Yoni weet te vertellen dat het schip een gouden hondje op het voordek heeft staan…
Dan komen de oranjesluizen in zicht. Amsterdam is Gerda niet onbekend. Ze heeft er jaren gewerkt. Samen met haar man heeft ze goede herinneringen aan zaterdagmiddagen die zij benutten om wat meer van de stad te leren kennen. Nu wonen zij al weer enkele jaren in Houten en genieten ze van een bijzonder weerzien waarbij ongetwijfeld oude herinneringen omhoog komen.
Voorbij de sluis varen we het woelige Markermeer op. Vuurtoreneiland doemt op en dan zien we in de verte de driemaster de ‘Halve Maan’ varen, een nagebouwd VOC schip. We koersen in de richting van het schip om haar van dichtbij te kunnen. Dat is indrukwekkend! Alsof zij speciaal voor ons is uitgevaren…
We draaien richting Durgerdam. Een schilderachtig plaatsje van kleine houten huizen, een mooie dorpskerk en een haventje. Er is nog een scheepswerfje in bedrijf. We draaien een ererondje en gaan dan iets verderop voor anker om in alle rust van de lunch te kunnen genieten. Met elkaar gezellig rondom de grote tafel, net een groot gezin. Gerda geniet zichtbaar van de bijzondere aandacht en omgeving.
Als iedereen voldaan is, wordt het anker gelicht en varen we weer richting Oranjesluizen. Er is contact met de sluiswachter en ze verzoekt ons in de grote sluis te gaan. Een grote brede bak waarin we ineens een nietig schip lijken.
Op de terugweg varen we het zijkanaal K richting Nieuwendam in. Dan zijn we ineens in een andere wereld. Smal water met aan beide kanten prachtige woonboten en aan het eind Nieuwendam. Een dorp in de stad, mooie houten gevels, kerkjes en een haven met heel oude sluis. We kijken onze ogen uit. Dan gaan we richting Marinahaven en zien verschillende leuke plekken die ons doen herinneren aan de flowerpowertijd. Ook alle bouwprojecten - vooral aan de noordzijde - geven aan hoe de stad groeit en verandert.
Om half vier meren we aan. Ieder staat in de startblokken om de terugreis aan te vangen. We nemen hartelijk afscheid. Het was een bijzondere dag, waarvan Gerda – gezien de heerlijke lacht op haar gezicht - in stilzwijgen genoot omdat haar de spraak is afgenomen en we wensen allen veel sterkte voor de komende tijd.
Vaarwel Gerda
Auteur Vaarwens / Anneke
Met dank aan:
Dagschipper Yoni en boots Anneke voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
De ongeneeslijke ziekte ALS heeft een grote willekeur in vorm en locatie in het lichaam van de getroffenen. Bij de één vallen de bovenste extremiteiten uit en bij de ander de onderste. Sommigen krijgen problemen met de ademhaling en weer anderen met de spraak. Gerda, (geb. 1957) is ook gevonden door de vreemde ziekte en bij haar valt als eerste haar spraak en het slikken uit. Via Facebook en een TV uitzending vinden ze Stichting Vaarwens en Gerda wil graag nog een keer met haar naasten varen voordat er meer uit valt, want nu is ze nog mobiel…
De zon gaat voor het eerst sinds tijden schuil achter een grijze wolkendekken, maar de wind heeft z’n kracht verloren. Het regent zachtjes en de natuur laaft zich aan het vocht, want het is tijdenlang droog geweest. Dagschipper Yoni en boots Anneke zijn al vroeg aan boord en maken de dekken schoon, want het stuifvuil klontert nu samen tot vieze modderplekken. De koffie pruttelt, we zijn er klaar voor…
Een mooi verslag van Anneke:
En dan gaat de telefoon: onze gasten zijn wat verlaat, file onderweg. We houden de koffie warm. De vertraging valt gelukkig mee. Als eerste arriveren een zusje en zwager van Gerda, vanuit Julianadorp. Een reis achter de rug, dan smaakt de koffie extra lekker. En dan komen Gerda en haar man en nog een zusje en schoonzusje aan en kan de vaardag starten. Even acclimatiseren, elkaar begroeten, toiletgang en dan koffie. Onze schipper Yoni heet ieder hartelijk welkom en vertelt een en ander over ons schip de vaarwens en welke route we kunnen varen vandaag. Het klinkt onze gasten goed in de oren. We besluiten om wat van de havens te gaan zien, over het IJ te varen, door de oranjesluizen naar het Markermeer en Durgerdam te gaan zien.
Onderweg herkennen onze gasten diverse gebouwen. Yoni vertelt over de vrachtschepen en soorten vracht die vervoert worden. Ook vertelt hij over welke bedrijven we passeren. Het Eye, de oude Shelltoren met daarbovenop de schommels met waaghalzen en het centraal station. We zien het Greenpeace schip aangemeerd liggen en daar vlakbij een super de luxe schip wat van een oligarch zou kunnen zijn. Yoni weet te vertellen dat het schip een gouden hondje op het voordek heeft staan…
Dan komen de oranjesluizen in zicht. Amsterdam is Gerda niet onbekend. Ze heeft er jaren gewerkt. Samen met haar man heeft ze goede herinneringen aan zaterdagmiddagen die zij benutten om wat meer van de stad te leren kennen. Nu wonen zij al weer enkele jaren in Houten en genieten ze van een bijzonder weerzien waarbij ongetwijfeld oude herinneringen omhoog komen.
Voorbij de sluis varen we het woelige Markermeer op. Vuurtoreneiland doemt op en dan zien we in de verte de driemaster de ‘Halve Maan’ varen, een nagebouwd VOC schip. We koersen in de richting van het schip om haar van dichtbij te kunnen. Dat is indrukwekkend! Alsof zij speciaal voor ons is uitgevaren…
We draaien richting Durgerdam. Een schilderachtig plaatsje van kleine houten huizen, een mooie dorpskerk en een haventje. Er is nog een scheepswerfje in bedrijf. We draaien een ererondje en gaan dan iets verderop voor anker om in alle rust van de lunch te kunnen genieten. Met elkaar gezellig rondom de grote tafel, net een groot gezin. Gerda geniet zichtbaar van de bijzondere aandacht en omgeving.
Als iedereen voldaan is, wordt het anker gelicht en varen we weer richting Oranjesluizen. Er is contact met de sluiswachter en ze verzoekt ons in de grote sluis te gaan. Een grote brede bak waarin we ineens een nietig schip lijken.
Op de terugweg varen we het zijkanaal K richting Nieuwendam in. Dan zijn we ineens in een andere wereld. Smal water met aan beide kanten prachtige woonboten en aan het eind Nieuwendam. Een dorp in de stad, mooie houten gevels, kerkjes en een haven met heel oude sluis. We kijken onze ogen uit. Dan gaan we richting Marinahaven en zien verschillende leuke plekken die ons doen herinneren aan de flowerpowertijd. Ook alle bouwprojecten - vooral aan de noordzijde - geven aan hoe de stad groeit en verandert.
Om half vier meren we aan. Ieder staat in de startblokken om de terugreis aan te vangen. We nemen hartelijk afscheid. Het was een bijzondere dag, waarvan Gerda – gezien de heerlijke lacht op haar gezicht - in stilzwijgen genoot omdat haar de spraak is afgenomen en we wensen allen veel sterkte voor de komende tijd.
Vaarwel Gerda
Auteur Vaarwens / Anneke
Met dank aan:
Dagschipper Yoni en boots Anneke voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
