Vaarwens 1107 op 21-10-2022

Onze vaargast is de heer Ger (geb.1936) die samen met 4 dierbaren de vaardag komt beleven. Hij heeft al een tijdje gestreden tegen de ongewenste celdelingsziekte, maar heeft verloren en is uitbehandeld. Hij woont in Amsterdam en de Palliatieve Wijkzorg tipte hem over de mogelijkheid om nog een keertje door Amsterdam te varen. Ellen - de dochter van Ger - heeft de zorg over haar vader en vult het intakeformulier in. Vandaag gaat Ger afscheid nemen van zijn stad vanaf het water…

In Amsterdam bereiden dagschipper Ton en boots Jacqueline de MS Vaarwens voor op de vaardag. Het schip in onlangs geheel geboend en in de was gezet en de dauwdruppels rollen moeiteloos van het schip. Weinig schoon te maken dus, maar binnen wordt alles klaargezet en gezellig gemaakt voor de ontvangst van onze gasten. Nu maar wachten op Ger en zijn naasten…

Een mooi verslag van boots Alex.

Het begint bijzonder. Boots Jacqueline, die normaal alle foto’s prachtig bewerkt van de vaarwensdagen, is vanochtend niet lekker en heeft niet de energie om voor Ger en zijn naasten een goede dag te verzorgen. Alex, echtgenoot van Jacqueline, springt uit bed en neemt haar rol vandaag over. Niet in de rol van schipper maar als Boots. En zo komt het voor Ger allemaal toch goed vandaag.

Aan boord is alles nat van de dauw. We zetten het koffiezet apparaat aan om een lekker kopje te zetten maar helaas laat de 230V het afweten. Ook hier komt de kracht van een goede organisatie tot uiting. Met de kennis van Ton en de nodige hulplijnen krijgen we de koffie gezet en het schip lekker warm.
En dat allemaal komt net op tijd klaar, want de familie van Ger staat al op het parkeerterrein.
Het is miezerig dus snel met rolstoel en al de familie aan boord gebracht. En bij het ontvangst werd het al snel duidelijk, dit is een heerlijke Amsterdamse familie. Warm voor elkaar, een goede dosis humor en nu al mooie verhalen over hun geliefde stad…

Ton legt uit wat er vandaag mogelijk is. Ger wil zijn stad van het water bekijken. We besluiten richting Durgerdam te varen en zien we wat het ons brengt. Dus trossen los. “Haven Amsterdam, hier de Vaarwens. We verlaten de Marina en gaan bakboord uit richting Oranje sluizen.” meld Ton aan de Haven. “Vaarwens, begrepen, we wensen jullie een fijne en mooie dag!” We hebben overal vrienden…
Ger begint al zijn herinneringen te vertellen. Over de werven van weleer en dat hij bij Stork heeft gewerkt.
Als we langs de schommels komen op het oude Shell gebouw, krijgen we een leuke discussie: Wie wil schommelen? Ger hoeft niet meer zo nodig. Margot - de vrouw van Ger - laat dit ook liever over aan de jeugd, maar dochter Ellen heeft er wel oren naar en wil met kleindochter Linda wel schommelen. Kleinzoon Marc brengt de dames dan wel en houd het dan voor gezien. En zo is het volgende familie uitje al gepland…

Ger zit inmiddels achter het roer en heeft als kapitein de zaak goed voor elkaar. Eerst een beetje slingeren maar dan haarscherp de Oranjesluis in. Met kapiteinspet op is Ger helemaal in zijn nopjes en geniet met een grote G. Maar zitten is voor Ger niet de meest favoriete houding en zijn ongewenste medereizigers beletten hem om langer te zitten. Heerlijk liggend in een luie stoel gaan we verder naar het IJ Vuurtje. Vraagje: “Hebben jullie Pampus gezien?” “Nee! Nog nooit hebben we voor Pampus gelegen!” Mooi, dus dat wordt de plek om te gaan lunchen. Het IJsselmeer is grijs maar aan de horizon komen de eerste blauwe plekken in de lucht.

We leggen aan op Pampus. De jonge garde gaat het eiland op. Aan boord van de Vaarwens wordt de lunch klaargemaakt. Als we allemaal weer aan boord zijn, is het stil en ieder peuzelt lekker zijn heerlijk broodje op. “Wat een verwennerij!” is het enige wat we horen. En dat is precies wat we doen. We verwennen deze lieve familie.

Tijdens de terugweg naar Durgerdam gaat het zonnetje schijnen en dat maakt de kuip lekker warm en slaperig. Ger en Margot dutten heerlijk ontspannen richting het vaste land. We zien het schilderachtige Durgerdam langs glijden en kunnen direct mee de Oranjesluis in. Na de vlotte schutting gaan we nog een woonboot uitzoeken in Zijkanaal K. Het blijft altijd weer een heel mooi stukje Amsterdam. Het is moeilijk om een keuze te maken, want het is allemaal zo mooi, maar dat iedereen zo naar binnen kan kijken is toch een minpuntje voor Margot. Marc zal de Vaarwens weer richting de Marina varen en doet dat vakkundig en vaart strak over het fietspad van het IJ…

We naderen de Marina alweer, maar toch even langs het Veronica schip, en Ellen start wederom vele inhakers van weleer. En als we dicht bij het schip liggen, gebeurt er weer iets moois. Ger springt uit zijn stoel en loopt met wat hulp naar het achterdek. Daar is het inmiddels lekker toeven in de zon, dus vanuit Costa del Achterdek krijgt Ger het laatste stuk mee van zijn “Speciaal voor Ger Cruise”.
Ton legt de Vaarwens weer netjes langs de kant en nemen we afscheid van een heerlijke familie die veel zorg voor elkaar hebben. Ger is blij en heeft genoten. En wat hem verder brengt ziet hij wel. Hij is tevreden.
En hoe dierbaar is dat…

Vaarwel Ger
Auteur Vaarwens / Alex