Vaarwens 1183 op 29-06-2023

Onze vaargast van vandaag is Cees. Cees is 71 jaar oud en heeft de spierziekte IBM (Inclusion Body Myositis). Daardoor zit hij in een elektrische rolstoel die hij meer dan behendig door het schip heen stuurt. Ook zijn vrouw Henny heeft op dit moment rolstoel nodig. Soms lijkt de MS Vaarwens wel een kartbaan. Gelukkig zijn hun zoon Marcel en dochters Desiree en Bianca er die hun ouders liefdevol helpen. En zo maken we samen met Bootsen Ellie en Harry en schipper Alex een fantastische vaardag.

Het hele gezelschap kwam lekker snel aan boord van de Vaarwens. Heemstede is gelukkig niet zo ver. Cees laat direct zijn rijkunsten zien en de familie nestelt zich comfortabel in op het achterdek van de MS Vaarwens.

Eerst even uitleggen hoe alles in ontstaan en wat we vandaag kunnen doen. Cees is duidelijk en wil de ruimte opzoeken. Dus het vaarplan wordt IJsselmeer met geplande lunchplek Muiden. Trossen los en rustig via het CS naar het Buiten IJ, en zo al varend keuvelen we die kant op. Al snel blijkt dat Cees zijn verleden heeft bij de brandweer. Als chauffeur op een zware oude Magirus. Het hart van Alex - ook gek op zware transportmiddelenn - gaat sneller kloppen en al snel nemen we het dubbel klutsen van weleer nog eens op detail niveau door. Bij het binnengaan van de Oranjesluis ziet het haviksoog van Cees aan bakboordzijde een rode boot. Een blusboot! Dus weer genoeg gesprekstof...

In de verhalen kwamen zo de reisjes langs met een doel. Blushuisjes. Dat zijn de garages waar de blusauto’s en karren vroeger waren gestationeerd.  We hebben een doel voor vandaag. Hoeveel blushuisjes zijn er langs de route van vandaag.

Inmiddels varen we langs het Vuurtje en gaan het ruime water op. Het is een beetje bewolkt. Wist je dat het Vuurtje onderdeel was van de Hollandsche Waterlinie? Ik niet, dus we varen wat dichterbij dan gebruikelijk. Maar geen blushuisje op het eiland. Om het fonteinkruid te omzeilen varen we wat ruimer naar Pampus. En daar is natuurlijk ook een heel verhaal. Inmiddels krijgt de bemanning een beetje trek en besluiten we voor Pampus te gaan liggen.

De Hema lunch wordt door Ellie en Harrie opgewaardeerd naar een heus lunch festijn. Tijdens de lunch komt de vraag om na het schutten van de Oranjesluis even stuurboord uit te gaan om de blusboot wat beter te bekijken. Uiteraard gaan we dat doen. De mannen van Rijkswaterstaat keken vreemd op dat die oude blusboot meer aandacht kreeg dan hun moderne patrouilleboot. Dat vinden wij helemaal niet gek. Snel gaan we controleren of Nieuwendam ook een blushuisje heeft maar helaas, wel veel mooie woonboten maar geen blushuisje.

We varen terug richting Marina en aanschouwen het grote Cruiseschip nog even dat op het punt staat te vertrekken. Cees en Henny hebben ook gecruised en vandaag ervaren ze het als hun mini-cruise. We rommelen nog wat langs de verschillende leuke plekken aan de oevers van het IJ en opeens ziet Cees - met zijn ogen is niets mis - in de verte een blusboot. De PA4 (van Port of Amsterdam) vaart ons tegemoet. Er wordt geen moment getwijfeld en koers gezet naar de PA4. Bij het naderen van het schip zien we dat er een sleep achter hangt. Een onfortuinlijke zeiler uit Muiden heeft motorpech. Cees vindt het super dat we de sleep overnemen. De oude brandweerman in hem staat weer helemaal aan als een medemens in nood verkeert. De onfortuinlijke zeiler is hulp havenmeester bij onze lunchhaven van de Koninklijke in Muiden, en zo helpen we elkaar weer. Zo hoort het ook!

We hebben onze heitjes voor karweitjes weer verdiend en kunnen tevreden terug naar de Marina waar we hartelijk afscheid nemen van deze gezellige familie.

Morgen is het ook feest voor hen, want dan is het 50 jaar geleden dat Cees en Henny zich hebben verloofd. Een mooiere voorbereiding op dit verlovingsfeest is er bijna niet. Van harte Cees en Henny!