Skip to main content

Vaarwens 1240 op 20-09-2023

Voor de wind op pad met Jan
1240 Jan 10
De vakantie is voorbij, zoveel was wel duidelijk toen schipper David en boots Wijnie vanmorgen in de auto op weg waren naar de Marina Amsterdam. De files waren als vanouds en wanneer er dan ook nog een ongeluk onderweg gebeurt dan zit je toch een beetje op de klok te kijken. Maar gelukkig waren zij rond negen uur bij de Brandweer voor een fijne parkeerplek en nog keurig op tijd op de haven.
Vlot het schip ingericht, de ramen gelapt en de koffie klaar gezet zodat er nog even tijd is voor een ontspannen kopje koffie voor de gasten arriveren.

Jan is onze gast vandaag. Jan is 77 jaar en lijdt aan prostaatkanker. De ziekte heeft zich inmiddels verspreid en het wordt er niet beter op. Maar bij aankomst van de Wensambulance zien wij al snel dat Jan er reuze zin in heeft. Hij begroet ons met een grote lach en kan niet wachten om aan boord te gaan. Jan heeft een gezellige familie meegenomen. Zijn partner Jeanne, schoonzus Gerry, dochter Deborah, partner Johan en kleinzoon Brian. Samen met Ben en Gerard van Stichting Ambulancewens hebben we dus een lekker vol schip vandaag.

Een mooi verslag van boots Wijnie:

Nadat de koffie is ingeschonken en de soesjes zijn geproefd houdt David een welkomstpraatje. Gezien de wind kunnen wij eigenlijk maar één kant op en dat is richting de Zaanse Schans. Er klinkt nog net geen gejuich want molens hebben een streepje voor bij de familie.

Jan blijft lekker op de brancard liggen en heeft zo prima uitzicht op het Noordzeekanaal en het Zijkanaal naar Zaandam. Voor we het weten liggen we al voor de Wilhelminasluis waar wij zomaar gelijk in mogen varen. Gerrie zit te genieten op het voordek. Zij vertelt dat zij samen met haar man jarenlang genoten heeft van hun plezierjacht en lange tochten heeft gemaakt tot in België en Frankrijk aan toe. Haar man had het schip zelf gebouwd dus het was hen extra dierbaar.

De snelheid kunnen wij er lekker inhouden want alle bruggen vliegen open, zelfs de spoorbrug staat al open als wij aan komen varen! Ondertussen is er altijd veel te zien en te bewonderen. De goedjaarseind huizen, de oude fabrieken omgebouwd tot appartementen, maar ook de werkende fabrieken en het prachtige huisje waar Monet ooit korte tijd verbleef. Maar kers op de taart blijft toch het zicht op de Zaanse Schans bij het passeren van de Julianabrug. Zeker op een dag als vandaag, wanneer het waait en de molens daadwerkelijk draaien kan dit stuk Hollands Glorie rekenen op veel "oh’s" en "ah’s".

Met een forse wind op de kont meren wij aan bij Houtzaagmolen Het Jonge Schaap. De rolstoel uit het luik en Jan van de brancard. Dat gaat super en dik ingepakt gaat hij op bezoek bij de molen. De hele familie mee natuurlijk want zo’n rondleiding krijg je niet altijd. Voor Jeanne is het extra bijzonder omdat een dierbare vriend in zijn opleiding mee heeft gewerkt aan de restauratie van Het Jonge Schaap en zij dus al veel verhalen had gehoord, maar het nu met eigen ogen gaat zien.

Bij terugkomst is de tafel gedekt en staan de broodjes van de HEMA te wachten voor de lunch. Het is gezellig aan tafel. De familie is goed op elkaar ingespeeld. Zij wonen allemaal op hetzelfde erf. Jan heeft ooit een oude boerderij in ere herstelt en daar wonen zij nu. Jan en Jeanne in het chalet, Brian in het achterhuis en Deborah en Johan in het voorhuis. Dit is precies zoals mantelzorg eruit zou moeten zien. Het is bijna om jaloers op te worden.

Na de lunch krijgen wij nog een extraatje van Tim, de molenaar. Er moet een enorme boomstam de helling op richting zagerij, maar met de wind achterop is dat nog geen simpele klus. Lui toekijkend genieten wij van dit staaltje handwerk. Heel mooi om te zien hoe met goede samenwerking de stam uiteindelijk gedwee de helling opgaat richting zagerij.

Nu Jan toch in de rolstoel zit kan hij mooi op de lift naast schipper David. Kapiteinspet op en stralend richting Amsterdam. Jan heeft ooit samen met zijn vader een eigen jacht gebouwd dus ook voor hem is het varen gesneden koek en geniet hij van de bedrijvigheid op het water. Wij varen nog langs Royal Huisman jachtbouw, waar wij twee prachtige zee zeilschepen bewonderen. Het contrast is wel groot want vlak daarnaast is de sloperij van oud ijzer. Maar dat maakt juist de bedrijvigheid in Amsterdam Noord zo leuk.

Wij besluiten dat het langzaamaan tijd is om op onze thuishaven af te koersen. Jan is nog steeds niet moe, dus blijft lekker zitten in de rolstoel. Het is voor iedereen een fijne dag. Dankzij de humor van de hele familie gaan de grappen over en weer en wordt er veel gelachen. Naast het verdriet wat er ook is, kan gelukkig op een dag als vandaag de lach overheersen.

Wij nemen niet veel later afscheid van deze mooie familie en natuurlijk van Jan.
Wij wensen hen een goede tijd samen.

Vaarwel Jan.
Auteur Vaarwens / Wijnie

Met dank aan:
Dagschipper David en boots Wijnie voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven @Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...


Jan 102 - kopie
Jan 105 - kopie
Jan 109 - kopie
Jan 111 - kopie
Jan 112 - kopie
Jan 118 - kopie
Jan 119
Jan 120
Jan 121
Jan 129
Jan 130
Jan 136
Jan 138
Jan 145
Jan 153
Jan 154
Jan 157
Jan 164
Jan 166
Jan 171
Jan 173
Jan 176
Jan 178
Jan 179