Skip to main content

Vaarwens 1259 op 03-11-2023

Alles er uit halen wat er in zit ...1259 Raymonde 10

Onze kapitein Hans is al aan boord wanneer ik in de wind en regen arriveer bij de Vaarwens. De kachel brandt en dat voelt meteen als welkom en huiselijk. Zo verwachten wij graag
onze gast Raymonde. Zij komt samen met haar vriendin Petra en partner Hendrik, en haar zoon Didier en zijn vriendin Zoë. Zij komen met eigen vervoer vanuit Amstelveen. Maar vriendin Petra en partner Hendrik hebben dan al een reis vanuit Zeeland achter de rug. Zij zijn dan ook wel toe aan een bakkie.

Bij de kennismaking is er meteen een gemoedelijke sfeer. Raymonde en Petra zijn hartsvriendinnen en delen lief en leed met elkaar, op een openhartige manier waar wij ook bij betrokken worden. Het feit dat Raymonde afscheid van het leven moet gaan nemen wordt met grappen omkleed. De harde werkelijkheid wordt niet ontlopen. Zij zijn vandaag ook vast van plan er alles uit te halen wat er in zit. Petra en Hendrik hebben veel gevaren op een 8 m. zeilschip. Raymonde was vaak bij hen aan boord te gast, maar had het niet erg op open zee. En nu het vandaag ook een beetje onstuimig weer is, hoopt Raymonde wel dat het niet al te heftig te keer zal gaan. We kiezen dan ook de “rustige” route richting Zaanse Schans. Hans legt onze gasten het een en ander uit over de bouw van het schip en de geschiedenis van de stichting.

Petra en Hendrik staan dan meteen vol belangstelling bij het stuur en hebben allemaal vragen over de techniek. Dat geeft Raymonde de gelegenheid naar buiten te gaan. Zij geniet van de mooie zitplaats voorop. Ondanks de vlagerige wind komen ook Didier en Zoë buiten genieten. Jas aan, niks kou. We passeren de verschillende havens, de cacaofabriek en de gebouwen van Verkade. Mooie huizen aan het water waar onze gasten best zouden willen wonen.

Didier woont nog bij zijn moeder en heeft wel de wens samen te gaan wonen met Zoë. Maar nu hij zo geconfronteerd wordt met de ernstige ziekte van zijn moeder, heeft hij ineens andere zorgen aan zijn hoofd. Zo worden toekomstplannen gedwarsboomd. Raymonde maakte eerder ook mooie plannen te vertrekken naar Zeeland, naar haar vriendin Petra. Daar komt nu ook een streep door. Zij praten er laconiek over maar er zit wel een ondertoon van verdriet bij. Zo wisselen grappen en ernst elkaar af in onze gesprekken. En afleiding bieden ons de mooie zichten op de Zaanse huizen met goed jaars eind. Het huis van Monet wordt bewonderd.

Bij de sluis is Hendrik een maatje voor mij bij het uithangen van de fenders en bij het aanleggen. Hij heeft duidelijk ervaring met knopen leggen en schuwt de regen niet die ons af en toe toch nat maakt. Bij de Houtzaagmolen Het Jonge Schaap leggen we aan voor een bezoekje. Terwijl onze gasten in de molen een rondleiding krijgen, maak ik de lunch klaar. Voordat Raymonde van boord gaat wil ze er wel van verzekerd zijn dat ik me niet te druk maak en dat Hans en ik wel met hen samen eten. Niks apart! Veel te gezellig samen. Dit tekent wel de sfeer waarin we vandaag onze vaardag met elkaar genieten.

Het bezoek aan de molen wordt erg gewaardeerd. Daarna smaakt de lunch ook goed en gaat het buiten even heftig te keer. Een flinke bui stort op ons dak neer, maar daarna zijn er ook mooie regenbogen. Meerdere keren worden die vandaag gefotografeerd. Dat brengt geluk!

Op de terugweg wil Hendrik wel even aan het stuur. Dat is toch een heel andere ervaring dan hun vertrouwde zeilschip, waar vooral Petra 40 jaar lang plezier van heeft gehad en dat zij inmiddels hebben verkocht. Wanneer we de spoorbrug naderen geeft Hendrik het stuur toch graag over aan Hans, een beetje spannend vindt hij het wel. We varen nog even voorbij de haven om het schip Veronica van dichtbij te zien. Inmiddels is het een restaurant geworden en Didier en Zoë lijkt het wel een goed plan om daar nog eens te gaan eten. Het is vanuit Amstelveen ook goed bereikbaar. Voor Petra en Hendrik is het wat verder weg. Om gezondheidsredenen zijn zij naar Zeeland gegaan, meer rust en ruimte en ook de Schelde, het water, dichtbij. Maar nu de situatie van Raymonde zo is veranderd zullen zij vaker de auto pakken om bij haar te kunnen zijn.

De tijd vliegt en we gaan weer terug naar onze ligplaats. Hendrik is paraat om de fenders buiten boord te hangen en de lijnen aan te pakken. Zo liggen we voorspoedig weer op onze vertrouwde plaats en nemen we hartelijk afscheid van elkaar. Het was een bijzondere dag waarbij, ondanks donkere wolken, ook veel is gelachen. Ze gaan met elkaar nog een zware periode tegemoet en zullen elkaar hierbij goed vasthouden, zoals ze zoveel lief en leed samen gedeeld hebben in hun leven. We wensen hun veel sterkte en liefde met elkaar.

Auteur Vaarwens / Anneke

Wat doe je als je hoort dat je beste vriendin aan de laatste fase van haar leven is begonnen; als later eerder komt? Als plannen worden ingehaald door de tijd? Dan schakel je over naar ‘alles er uit halen wat er in zit’, en er het beste van maken.

In dit geval hebben we contact gezocht met Stichting Vaarwens, nog één keer varen in haar geboortestad. 

Nog één keer samen op het water, daar we zoveel herinneringen hebben!

En heel typerend, die dag kwam, 3 november, de dag na de storm Ciarán. 

En die dag van de storm begon de voorpret al, we reden met de wind in de rug, rustig naar Amstelveen om bij Ray (Raymonde) te slapen. In de ochtend op het gemakje naar Marina Amsterdam waar we opgewacht werden door Ray haar zoon Didier en vriendin Zoë en de gezellige schipper Hans en gastvrouw Anneke, langzaam liet het zonnetje zich zien en onder genot van een kop koffie en wat lekkers maakten we kennis met elkaar en voelden wij ons zo welkom en het kon niet anders dat dit een goede dag zou worden. En de trossen konden los, Hendrik als matroos in de weer met de stootwillen en richting de Zaanse Schans en wat is Nederland toch mooi. Anneke wees ons de mooie gevels en vertelde de verhalen van de Goedjaarsend. Een goed jaar betekende een aanbouw aan het huis. Wat was het heerlijk zo buiten op de voorpunt, af en toe wat spetters, een wolkje, beetje zon en meerdere regenbogen! En wat een prachtige panden, langs de fabriek van Verkade en door naar de Houtzaagmolen ‘Het Jonge Schaap’ waar ze ons hebben laten zien hoe deze molen een oude beuk van 250 jaar, aan het zagen was op de kracht van de wind! Mooi om te zien dat het ambacht in ere wordt gehouden! Hierna stond er een heerlijke lunch voor ons klaar, op ons verzoek hebben we gezellig met Hans en Anneke gegeten en weer een lekkere kop koffie erbij. Nadat de buikjes weer gevuld waren gingen we weer richting thuishaven, onder het genot van wat drinken en alweer wat lekkers, gas terug bij Royal Huisman een extra rondje langs het Veronica Schip om daarna weer aan te leggen aan de steiger, wat schipper, gastvrouw en Hendrik weer vloeiend lieten verlopen.

En zo was het opeens 16.00 uur en tijd om afscheid te nemen, maar wat een mooie dag hebben wij dankzij de Stichting Vaarwens gehad, even weg en lachen en genieten, wat een rijkdom!

Wij willen iedereen van de Stichting Vaarwens bedanken en een dikke pluim voor Hans en Anneke, jullie hebben de dag extra glans gegeven! 

Met dank aan:
Dagschipper Hans en boots Anneke voor hun inzet.
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam-Amstelland - Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
HEMA Amsterdam NDSM-straat voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de uitleg over de molen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten

Raymonde 100
Raymonde 101
Raymonde 103
Raymonde 106
Raymonde 107
Raymonde 108
Raymonde 110
Raymonde 112
Raymonde 122
Raymonde 124
Raymonde 127
Raymonde 128
Raymonde 129
Raymonde 131
Raymonde 133
Raymonde 136
Raymonde 137
Raymonde 140
Raymonde 142
Raymonde 144
Raymonde 146
Raymonde 148
Raymonde 154
Raymonde 160