Vaarwens 1509 op 02-07-2025

Willem vindt alles goed.

Vandaag is Willem (67 jaar) onze vaargast, een echte Amsterdammer. Samen met zijn zussen Lucia en Lydia en nichtje Anita zijn ze aangemeld om een dag te genieten zonder zorgen. Want de zorgen zijn er zeker. Twee jaar geleden kreeg Willem slecht nieuws. Zijn longen waren aangedaan en later kwam er ook nog het bericht dat er in zijn hoofd wat zat. Hier is hij nog geopereerd maar jammer genoeg heeft de ziekte hem ingehaald. De vrijwilligers van WensenAmbulance Noord-Holland, Ernst en Jose brengen Willem met de brancard aan boord.

Een mooi verslag geschreven door boots Riekie

Willem vindt vandaag alles goed. Hij is heel blij met alles wat we doen voor hem. Tevreden ligt hij stil om zich heen te kijken. Praten gaat niet meer zo goed. We luisteren goed en kunnen zo toch nog wat met hem praten.

Willem heeft geen makkelijk leven gehad. Zijn jeugd was niet fijn. Zijn huwelijk liep op de klippen en zijn stiefzoon Allan ziet hij hierdoor niet meer, waar hij veel verdriet om heeft.  Hij hield veel van Allan. Een jongen met een verstandelijke beperking.  Sowieso houdt Willem veel van zijn neef en nichten. Neef Pedro en Nicht Ameerah konden er vandaag niet bij zijn, maar in Willems hart zitten ze ook vandaag. Nicht Anita wappert met de waaier voor hem. Haar liefde voor haar oom vult het schip.

Willem heeft zijn hele leven hard gewerkt. Hij was gevelreiniger en deed dit met plezier. Maar toen we vertelden dat Stichting Vaarwens drijft op sponsors en vrijwilligers vertelde hij dat dat erg goed is. “Heel goed dat jullie dit doen”. Hij was zelf vrijwilliger bij Ons Tweede Thuis. Een thuis voor mensen met een beperking of hersenletsel. Dat deed hij met veel liefde en warmte.

Omdat het vandaag bloedje heet is, kiezen we ervoor om het ruime water op te zoeken. Gelukkig vindt Willem dit ook een goed idee. Naar Pampus wil hij graag. Hij is er zelf ook wel eens geweest. Willem kijkt zijn ogen uit en geniet maar zijn ogen vallen af en toe ook dicht. Hij is erg moe. Lang lukt dit niet want dan staat er een zus naast hem en zegt; “Kijk Willem…. En Willem kijkt”.

We varen door naar de Oranjesluizen en krijgen voorrang op de jachten die er liggen. De sluis komt leeg terug om ons zo snel mogelijk te laten schutten. En met schipper Anita achter het roer, liggen we in een tel vast in de sluis.

Met de nodige ventilatoren en koelelementen en veel water drinken houden we het vol. Tjonge, wat is het warm. De thermometer geeft 31,5 graden aan. En Willem? Die vindt alles goed. Zelfs een ijsje gaat er nog in. Wat fijn dat we die aan boord hebben. We nemen er allemaal één.

We varen weer verder en het weidse uitzicht geeft ook Willem even de tijd om zijn ogen dicht te doen. Zijn zussen kletsen heerlijk samen, maar hebben het ook moeilijk. Ze denken aan het naderend afscheid van hun lieve broer. Dat valt hen zwaar……

Voordat we bij Pampus zijn, komt de Politieboot ons voorbij varen. De ramen en deuren gaan open en ze staan te zwaaien naar Willem. Man, wat geniet hij. We krijgen er tranen van. En als de politie dan ook nog even een flinke blaas op de hoorn geeft, dan gaan de handen in de lucht. Een grote lach breekt door. En ik houd het niet meer droog. Hier doen we het voor.

Bij Pampus maken we vast en hebben we de tafel gedekt en de heerlijke broodjes van de Hema staan uitnodigend klaar. Willem eet ook nog wat mee.

Inmiddels is het windstil en verzengend warm. We luisteren voor de marifoon nog even de windwaarschuwing. Want die is er wel degelijk. Er komt een krachtige wind aan. Raar idee nu er geen zuchtje is. Toch geven we er gehoor aan en zullen weer richting Amsterdam gaan.

Maar nog voor we losgooien komt er een jonge knappe gozer op een politiewaterscooter aan en maakt een praatje. Willem geniet! Als hij wegvaart geeft hij nog even een showtje weg. Het ging sneller dan dat de camera er een foto van kon maken. Lieve Politie, als jullie dit lezen: Willem genoot!!

We varen terug en binnen de sluizen valt de wind er in één keer in. Er komen golven en het koelt een klein beetje af. Daar zijn we allemaal toch wel blij mee. Nicht Anita kan erg mooi zingen en ze zingt voor Willem de sterren van de hemel. Wat geniet Willem. Hij zingt zachtjes een paar woorden mee en zijn glimlach spreekt boekdelen.

Bij het droogdok van Damen Shiprepair vaart schipper Anita even dichtbij en draait zodat Willem het achterop ook kan zien.  Ze vaart daarna nog even door Zijkanaal K. Overal zoeken de mensen verkoeling. Kinderen zwaaien vanuit het water naar Willem.

Heel erg moe maar heel dankbaar is Willem als we aankomen bij onze vaste ligplaats. Iedereen maakt zich klaar om van boord te gaan. De zussen hebben nog een donatie in de collectebus gedaan. Dank jullie wel voor deze steun aan de stichting!

Bij de ambulance nemen we afscheid. Dank je wel Willem, dat we voor jou hebben mogen zorgen. Wij kunnen een voorbeeld aan je nemen. Je geduld, goedheid en dankbaarheid vergeten we niet.

Lieve familie het ga jullie goed.

Met dank aan:
Dagschipper Anita en boots Riekie voor hun inzet
WensenAmbulance Noord-Holland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Marina Monnickendam voor het faciliteren van de ligplaats van het kantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Forteiland Pampus voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
En alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...