Vaarwens 1522 op 17-07-2025
De beste manier om voor Pampus te liggen
Auteur Vaarwens / Wouter en Wijnie
Met dank aan:
Dagschipper Wouter en boots Wijnie voor hun inzet
WensAmbulance Gelderland voor het vervoer en de verpleging
Marina Monnickendam voor het faciliteren van de ligplaats van ons kantoor
Amsterdam Marina/ Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Forteiland Pampus voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

Vandaag ontvangen wij de familie van Aggie (geb.1945) uit Zwolle aan boord. Na een miezerige dag gisteren doet het weer vandaag extra zijn best. Een rustig westen windje en een prachtige blauwe lucht met hier en daar een wolkje. Het is Aggie gegund om juist op deze mooie dag te gast te zijn op de Vaarwens.
De wens is met spoed aangevraagd, immers 5 weken geleden waren Aggie en Inte nog met de camper op stap en nu is het afscheid nabij. Aggie viel in korte tijd een paar keer met de fiets, geheel tegen haar gewoonte, want zowel Aggie als Inte zijn zeer fitte tachtigers. Dus dat er iets gaande was, dat was wel duidelijk. Dat de boodschap na het doktersbezoek zo diep triest zou zijn had niemand aan zien komen. Aggie is inmiddels volledig afhankelijk van zorg en het afscheid nadert.
De aanvraag is gedaan door Jeannet, zij staat de familie bij bij het naderend afscheid, hoe bijzonder dat juist zij nog denkt aan een mooie laatste familiedag. Iedereen is haar dankbaar, ook wij van de Vaarwens. Want dit is nu precies waar wij voor zijn. Samen herinneringen maken.
Rond de klok van half elf arriveert Aggie met WensAmbulance Gelderland. Kees en Truus hebben haar tijdens de rit vanuit Zwolle begeleid en zullen vandaag meegaan om de zorg op zich te nemen. Gelijk bij aankomst vertelt Inte dat het hem verbaasd dat Aggie dit zo graag wil. Hij is al jaren bezig met de restauratie van een zeilboot, waar Aggie geen enkele belangstelling voor had. Juist nu de boot af is en inmiddels binnen het gezin is doorverkocht in liefhebbende handen, heeft Aggie zin om aan boord te gaan. Dat is helaas niet meer mogelijk aan boord van het zeiljachtje, maar natuurlijk wel aan boord van de Vaarwens. Dus snel met brancard op de lift en aan boord. Zoals altijd staat de koffie met wat lekkers klaar en ook Aggie laat het haar heerlijk smaken.
Wij zijn met 12 man vandaag. Met Aggie en Inte zijn de beide dochters Chantal en Leonie met hun partners Paul en Jacco meegekomen, ook zoon Patrick en kleinzoon Bayron zijn van de partij. Schipper Wouter stelt voor om vlot de trossen los te gooien en al snel valt unaniem het besluit om naar Pampus te varen, windje in de rug, stukje Amsterdam, Oranje sluizen, het grote water en dan het altijd tot de verbeelding sprekende Forteiland Pampus. Als er energie over is, hebben we altijd nog Durgerdam en zijkanaal K achter de hand.
Zo gezegd zo gedaan, snel nog een tweede pot koffie aangezet en de trossen los. Het is druk op het IJ. Altijd leuk al die bedrijvigheid. Er is ook zoveel te zien: Het REM eiland, Pontsteiger (je vindt het mooi of helemaal niet, maar iedereen heeft een mening), het Centraal Station (waarom heeft niemand eraan gedacht om een stel boompjes te planten op de prachtige nieuwe boulevard?), de cruise terminal met een prachtig cruiseschip van het Ritz-Carlton hotel, het stukje IJ-haven waar in augustus na 10 jaar weer Sail gaat plaatsvinden. En dat alles al binnen 45 min varen!!
Bij de Oranje sluizen mogen we samen met een diep geladen duwbak schutten. Wouter zijn stuurmanskunsten worden op de proef gesteld, want wat geeft dat duwertje een bak vuil water, we schieten alle kanten op als je niet uitkijkt. Maar natuurlijk komen we keurig aan de sluismuur te liggen en na een korte schutting varen we naar buiten. Een spiegel aan water strekt zich voor ons uit, en na een tijdje zien we Pampus. Na een telefoontje mogen we aan de buitensteiger liggen, kan ook makkelijk met dit weer. Een beetje passen en meten en de brug kan ook nog uit, zodat onze gasten de wal op kunnen.
Het geeft Truus even de gelegenheid om wat extra zorg aan Aggie te besteden, want het is een vermoeiende dag, dus lekker liggen en af en toe even wegdommelen zal haar helpen om het allemaal vol te houden. Wijnie kan intussen een lunchbuffet neerzetten en precies als alles op tafels staat komt de familie weer terug. Lunchtijd, gezellig aan tafel, dan eens de een dan eens de ander even naar mama, die ondertussen van een krentenbolletje geniet. Het was ons al duidelijk, maar we hebben een lieve gast met een heel liefdevolle familie aan boord, dus ja als je dan voor Pampus moet liggen dan maar zo!!
Als we uitgegeten zijn gaan de trossen weer los. Aggie doet een dutje en dat geeft ons de gelegenheid om allemaal eens even het stuur over te nemen, met of zonder kapiteinspet. En het geeft ons ook de gelegenheid om even het kommetje van Durgerdam in te piepen. De havenmeester komt al naar buiten in de veronderstelling dat wij bij hem aan de steiger komen lunchen. Zie ik nu een lichte teleurstelling dat wij alleen even een rondje draaien?
Na de lunch komen vaak ander soort gesprekken en de emoties los, zo ook bij Inte die maar niet kan bevatten dat het leven in 5 weken tijd zo’n wending heeft genomen. Hij doet de zorg voor Aggie, waarmee hij volgend jaar 60 mee getrouwd zou zijn, zoveel mogelijk zelf. Hij houdt alles in de gaten en kan haar als geen ander verstaan en begrijpen. Na wat tranen en een stevige omarming vermant hij zich weer en gaat mee in de kwinkslagen van Paul en Jacco.
De Oranjesluis reserveert een aparte sluiskolk voor ons en zo laten wij alle plezier vaart even achter ons en gaan we rustig naar binnen voor de schutting. Wijnie heeft inmiddels als boots niets meer te doen. Paul en Jacco verzorgen het voorschip en Kees bemant de tros op het achterschip. Een luxe bootsleven op deze manier. Na de sluis kunnen we het niet laten om even zijkanaal K in te gaan. We laveren tussen de zwemmende kinderen door naar ’t Sluisje en draaien daar een rustig rondje. Je kan je toch niet voorstellen dat wij nog steeds in Amsterdam zijn als je hier zo dobbert. Aan Aggie is intussen te merken dat de energie nu echt op begint te raken, dus onder de stuurmanskunsten van Leonie stevenen we in een rechte lijn naar de Marina. Het doel is vlot aanmeren en zo snel mogelijk in de ambulance op weg terug naar Zwolle.
We nemen warm afscheid van elkaar, niet alleen vanwege de temperatuur, maar vooral omdat wij vandaag enorm warme en liefdevolle gasten aan boord hebben gehad.
De tijd die jullie samen hebben zal kort zijn, maar deze herinnering hebben jullie samen gemaakt en wij kunnen alleen maar hopen dat dit soort herinneringen jullie in de toekomst zullen helpen om het verdriet dat komen gaat te verwerken.
Aggie Vaarwel
Auteur Vaarwens / Wouter en Wijnie
Met dank aan:
Dagschipper Wouter en boots Wijnie voor hun inzet
WensAmbulance Gelderland voor het vervoer en de verpleging
Marina Monnickendam voor het faciliteren van de ligplaats van ons kantoor
Amsterdam Marina/ Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Forteiland Pampus voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...