Vaarwens 408 op 29-6-2014
Piet vaart en vergeet...
Piet is getroffen door PLS en zijn krachten worden hem categorisch ontnomen. Lopen gaat niet meer, maar een transfer maken lukt nog net. Twee jaren geleden is hem ook al zijn geliefde echtgenote ontnomen, maar gelukkig krijgt hij veel steun van de familie. 'Samen nog leuke dingen doen en vergeten' is hun gezamenlijke motto. Vandaag was zo'n vergeetdag, want Piet genoot van iedere seconde, evenals zijn naasten. De Meander V was voor één dag ook hun huis en veilige schutse terwijl een harde wind het water deed opstuiven onder het schip. De Gouwzee en het IJsselmeer boden prachtige panorama's door felle opklaringen en mooie Hollandse wolkenluchten. We zijn gaan 'havenhoppen' en doken bij iedere gelegenheid een haventje binnen. Marken, Volendam, de Vuurtoren van Marken, mooie zeilschepen, het kwam vandaag allemaal voorbij... Piet mag aan het roer en geconcentreerd vaart hij de Meander V haar koers... Hij geniet met volle teugen en vergeet terwijl hij vaart... , prachtig!
De toekomst van Piet is niet echt rooskleurig te noemen, maar deze dag gaf hem even nieuwe energie. Met een USB stick vol foto's van de vaardag, boeken van Evert vol avonturen en een hoofd vol prachtige herinneringen gaat Piet van boord. Ze maken het wrede lot dat Piet treft hopelijk voor even wat minder zwaar te dragen...
Sterkte Piet.
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
Vaarvrijwilligers Danny en Marijke
Marina Monnickendam voor de gastvrijheid.
Havendienst Volendam voor de gastvrijheid.
Bakker Gutter en slager Dirk Spronk voor de catering.
...en alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt
Een lief berichtje van Piet:
Dag Evert en Inge, ook de 2 vrijwilligers Marijke en Danny.
Wat zijn jullie toch lieve mensen.
Keurig op tijd in Monnikkendam
Ik, (Piet) en familie en vrienden die mee mochten varen.
In mijn mini scoot vloog ik tot verbijstering over de steiger de boot op, als een Max Verstappen.
Alles ging goed hoor en met hulp zat ik als een prins in de stuurhut met een heerlijk bakkie koffie voor me.
Het was 10.30 en tijd om te vertrekken.
Evert deed zijn mond open en pas bij het uitzwaaien was het stil.
Wat een lieve zorgzame man.
Leuk dat het voor Marijke als hulpje ook de eerste keer was.
Eerst Marken, toen Volendam, goed verzorgde lunch en even de dijk op.
Toen naar de vuurtoren en op de terugtocht moch ik varen.
Niet te beschrijven wat dat met me deed, al haalde ik niet mijn brevet maar dat kwam door de harde wind en de verstopte boeien.
Ook mijn gasten genoten met volle teugen.
Nu ik dit schrijf staan de tranen nog in mijn ogen uit dankbaarheid.
Succes met de Vaarwens en je eigen privé leven.
Groet van een zeer dankbaar mens.
Piet Vervoort
Vaardag. 408