Skip to main content

We hebben in 2016 gevaren op:

Vaarwens 440 op 23-9-2016

Een zorgdag voor een zorgverleenster...440 Wies v P 017

Wies woont in Vriezenveen waar weinig water is... Wies was analiste maar belandde later in de thuiszorg, waar ze veel plezier in het verzorgen van zieke mensen had, totdat...
Wies werd op 61 jarige leeftijd getroffen door een zeer agressieve vorm van schildklierkanker en de ziekte kon geen halt meer worden toegeroepen. De hulpverleenster Wies werd opeens hulpbehoevende Wies en ze wordt liefdevol verzorgd door haar voormalige collega's...
Zij waren het, die Wies voorstelden om uit het laatste stukje te halen wat er in zit en samen waren ze aan het sparren over wat er nog allemaal mogelijk zou zijn. Dan komt Stichting Vaarwens ter sprake... Wies haar collega's komen met de labtop en samen vullen ze het intakeformulier op de site van de stichting in. Wies is inmiddels gewend aan wachten, want alles duurt tegenwoordig lang, maar haar verbazing is groot als Inge van Stichting Vaarwens enkele uren later aan de telefoon hangt om de wens te verwezenlijken...
Na een rit van bijna twee uren komt de Stichting Ambulance Wens in de stralende zon aan op de Marina Monnickendam. Het is eind september en de temperatuur is 's morgens al rond de 22 graden. Er komt een echtpaar uit de ambulance dat er zin in heeft... Wies en haar man Rogé vergapen zich aan de Meander V en even later staat ze aan boord.
"Wil je binnen staan, want er staat nog een fris windje!" oppert Evert.
"Nee hoor... ben allang blij dat ik de buitenlucht kan opsnuiven! Laat me hier buiten in de kuip maar lekker staan!" lacht Wies.
De trossen gaan los en samen beleven we een fantastische najaarsdag op het water met temperaturen die niet onder doen voor hoogzomer.
Schitterende vergezichten, glinsterende golven op weids water, lachende mensen, lieve mensen, vechtende mensen, verzorgende mensen... samen delen we de dag die de grote "R" van Rijkdom mag voeren...
Wies beseft drommels goed wat haar lot is, maar vandaag dacht ze daar af en toe even niet aan... Ze genoot met volle teugen van haar "supernajaarsdag" in de laatste herfst van haar leven!
Ook vandaag weer, voelen we ons voor de 440ste keer rijk om dit aan onze medemens Wies in haar laatste dagen te mogen en kunnen bieden!
Vaarwel Wies, sterkte Rogé ...

Auteur Vaarwens


Met dank aan:
Vaarvrijwilligers Dick en Ellie
Stichting Ambulance wens Nederland voor het vervoer
Marina Monnickendam voor de gastvrijheid
Havendienst Volendam voor de gastvrijheid
Thijs Spijker voor de foto's
Bakker Gutter en slager Dirk Spronk voor de bijdrage in de catering

...en alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt

-Wies-v-P-003
-Wies-v-P-004
-Wies-v-P-017
-Wies-v-P-022
-Wies-v-P-040
-Wies-v-P-062
-Wies-v-P-064
-Wies-v-P-065
-Wies-v-P-066
-Wies-v-P-067
-Wies-v-P-068
-Wies-v-P-069
-Wies-v-P-070
-Wies-v-P-071


Een lief berichtje van Wies:

Hallo Evert, Inge en alle vrijwilligers,440 Wies v P 062

Het duurde even, omdat wij alles moesten laten bezinken, zoveel indrukken. Maar wij kijken terug op een hele fijne dag, waarmee we ook verder kunnen.
Veel mensen wisten dat we gingen varen. Ze kwamen later op bezoek en allemaal vragen: Hoe was het? Daar was maar een antwoord op; "Geweldig!" Je kan een dag je sores vergeten en genieten. Dat is alles waard. En als je dan ook nog complimenten krijgt over hoe goed je er uit ziet, dan weet je helemaal niet wat je overkomt. Mede namens Rogé heel erg bedankt voor alles.

Wies