Vaarwens 929 op 21-09-2021
Het leven aan wal viel Aaltje niet mee…
Mevrouw Aaltje Blom (geb. 1926) heeft jaren op een vrachtschip gevaren en vindt het nu heel erg dat ze zo haar laatste tijd voornamelijk binnen moet slijten. Ze zou erg graag nog éénmaal het water onder zich door willen voelen glijden en een vaartochtje maken, want haar gezondheid verslechtert de laatste tijd. Onze planning gaat met de wens aan de slag en vandaag voer Aaltje weer…
Dagschipper Rochus en boots Esther maken de Vaarwens klaar voor brancardontvangst en al snel is het gezellig aan boord. Zeker als de geur van verse koffie het stuurhuis vult.
Boots Esther schreef een mooie impressie van de dag:
Keurig op tijd arriveert de ambulance op de haven. Ze nemen het zonnetje mee vanuit Ridderkerk, onze gasten van vandaag: Aaltje, 96 lentes jong, met haar dochter Adriana en zoon Dingeman. De kanjers van Wensen Ambulance Amsterdam helpen Aaltje met brancard en al aan boord. Daar aangekomen, prefereert onze hoofdgaste zitten in de rolstoel, boven liggend de dag doorbrengen. Gelijk heeft ze! Aaltje tuurt naar buiten, in absolute stilte. Het is gissen wat er allemaal in haar hoofd omgaat. Het is een vrouw van weinig woorden. We maken ons een voorstelling door de gesprekken met Dingeman en Adriana. Zij vertellen dat vader en moeder altijd hebben gevaren; ‘wildvracht’. Denk aan graan en dat soort zaken.
Kinderen van scheepsmensen gingen vanaf hun zevende jaar naar het internaat, zo ging dat. Het moederhart van me zakt een halve meter! Wat moet dat zwaar zijn voor ouders en kinderen, van 24/7 op dicht bij elkaar, naar één keer per zoveel dagen elkaar pas weer zien en slapen in een vreemd bed. Aaltje houdt haar blik op het water tijdens de gesprekken tussen haar kinderen, de ambulance vrijwilligster Aafke en mij…
Adriana vertelt dat haar ouders hebben geprobeerd aan wal te leven, maar dat beviel niks. “Op het water heb je altijd andere buren, aan wal niet. Het viel ze zwaar.”
Schipper Rochus stuurt de Vaarwens ondertussen behendig via de Westhavenmonding langs Centraal Station, om vervolgens naar de IJ-haven te gaan, daar aan te meren en een heerlijke lunch te nuttigen. Dingeman neemt zelfbewust zo af en toe het roer over. Wat zullen er veel herinneringen naar boven zijn gekomen. Hopelijk hebben we voor ze een mooie nieuwe herinnering mogen maken…
Vaarwel Aaltje
Auteur Vaarwens en Esther
Met dank aan:
Dagschipper Rochus en boots Esther voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
WensenAmbulance Amsterdam voor het ambulancevervoer
Broodje Vasum voor de deels sponsoring van de lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
