Vaarwens 944 op 26-10-2021
… liefde overwint alles!
Thuis verzorgd door zijn zorgzame echtgenote, ligt Leander (geb. 1963) te wachten op wat gaat komen. Tergend langzaam verliest hij alles door de progressieve MS. Zijn zorgzame Anita speurt het internet af, of ze nog iets leuks samen met Leander, moeder en zoon kunnen doen. Ze vinden Vaarwens en op de intake staat; “Leander heeft altijd zelf van klein af aan gevaren bij zijn ouders op het schip. Later stopte hij met varen en is hij met veel plezier treinmachinist geworden. Echter zijn hart is altijd bij het varen gebleven.
Wij zijn nu 6 jaar samen en ik heb altijd alle activiteiten die ik kon verzinnen rondom schepen en varen gedaan. Nu hij bedlegerig is heb ikzelf minder mogelijkheden om dit te organiseren vandaar mijn vraag voor een vaarwens.”
Vandaag gaat Leander samen met zijn naasten varen…
Na de grijze dag van gisteren, probeert vandaag de zon enthousiast de wolken weg te branden, waardoor de wereld er direct een stuk vriendelijker uit ziet. Dagschipper René en boots Harrie zijn al vroeg aan boord om de dag voor te bereiden. Iets later dan geplant (het filespook is flink terug) arriveert de ambulance vanuit Sliedrecht en onze bemanning staat klaar om Leander en zijn naasten te verwelkomen. Snel aan boord, want het is best fris en daar wachten warmte, gezelligheid en koffie…
Een vaarverslag van boots Harrie:
Voor de vaarwens van deze dag zijn we al vroeg op pad. Eerst moet de voorraad nog aangevuld en ik sta ook al op tijd bij de supermarkt om de tassen te vullen. Gelukkig kan ik met de fiets dus geen last van files. Helaas kan schipper René niet alle files ontwijken, maar ondanks dat zijn we toch op tijd om de Vaarwens in gereedheid te brengen.Tegen half 11 arriveert ambulancewens met verpleegkundige Jan en chauffeur Hans. De deuren gaan open en de Rotterdamse humor en directheid komt ons meteen tegemoet. Wat heerlijk dat geeft meteen een ontspannen sfeer en beloofd veel voor deze dag. We hebben er allemaal zin in.
Helaas kon door omstandigheden zoon Mike niet meekomen, dat is erg jammer maar er wordt gedurende de dag regelmatig verslag aan hem gedaan van wat we allemaal zien en beleven. De koffie is zeer welkom en de traditionele soesjes staan ook niet voor niets op de tafel. Na de inleiding wordt voorgesteld om richting Pampus te varen, de wind is minder dan de afgelopen tijd dus deze route kan goed nu. Iedereen vindt zijn plek, de trossen gaan los en de koers richting oranjesluizen wordt gezet. Veel is er te vertellen over wat aan ons voorbij glijdt. Amsterdam is een stad in ontwikkeling, evenals Rotterdam want die vergelijking wordt natuurlijk wel af en toe gemaakt.
Iedereen geniet en Leander niet het minst. Anita wijkt niet van zijn zijde en ondersteund en helpt hem waar ze kan, opdat hij volop van de dag kan genieten. Dat is niet altijd makkelijk, dat kun je van zijn gezicht aflezen. Vermoeidheid en misselijkheid en een scala aan ongemakken moet hij overwinnen, om deze mooie dag volop te kunnen beleven. Maar de liefde voor elkaar maakt dat ze een eenheid zijn en dat straalt ervan af ondanks de situatie. Trots vertellen ze over hun trouwdag 5 jaar geleden, hoe mooi die dag was met hen als middelpunt. Alles was uit de kast gehaald om te voorkomen dat de ziekte die dag een (hoofd)rol kreeg en dat was bijzonder goed gelukt. Het was een topdag met vrienden en familie. Ook vertellen ze over hun gezin dat meer uitdagingen kent dan enkel de ziekte van Leander. Maar vrolijker mensen kun je als bemanning van de vaarwens niet treffen, en zo zie je, omgaan met tegenvallende situaties is ook een waardevol talent.
We passeren de oranjesluizen en zetten koers richting Pampus. En de grap wordt uiteraard gemaakt, ze hebben dan toch een keer voor Pampus gelegen. René meert deskundig aan want de wind is toch weer wat terug. De lunch wordt geserveerd en iedereen smult met uitzicht op toch wel een onrustig water. Wij worden gelukkig beschermt door de waterkering onder de steiger dus het schip ligt rustig.
Een extra cadeautje was dat vaarwens- en Pampus vrijwilliger Anneke nog even komt binnenwaaien en ons vertelt over de geschiedenis van Pampus. Iedereen luistert met volle aandacht.
Maar de tijd vordert en we aanvaarden de terugreis. Onderweg weet ik moeder Agatha nog over te halen om plaats te nemen op de bekendste plek op de voorsteven van het schip. We hebben een leuk gesprek en wat nieuw voor me was is dat haar dierbare bouvier 2 kunstheupen heeft. Ook de diergeneeskunde staat voor niets tegenwoordig.
We doen nog even zijkanaal K aan en vergapen ons aan de mooie woonboten.
Terug op de haven nemen we afscheid en we zien aan Leander dat de intensieve dag zijn tol heeft geëist. Maar het was het allemaal waard. De liefde tussen hem en Anita overwint en dat is voor ons een genot om getuige van te zijn.
Vaarwel Leander
Auteur Vaarwens / Harrie
Met dank aan:
Dagschipper Renee en boots Harrie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het ambulancevervoer
Broodje Vasum voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
