Vaarwens 1007 op 02-05-2022
Het motortje is op…
Onze gast van vandaag heeft altijd gevaren en in de vishandel gezeten. Alles wat loopt en draait aan boord is onderhevig aan slijtage en op een gegeven moment is de kracht er uit en is het op. John (geb. 1933) zijn motortje loopt nog, maar is uiterst zwak en kan er ieder moment mee stoppen. Daarnaast raakt hij steeds verder in de ‘vergeetziekte’. Water blijft trekken en John hunkert naar het water en het varen. Zorgverleenster Patricia kent zijn verlangen en heeft kennis van Stichting Vaarwens, dus vult ze een intakeformulier in. De planning neemt contact op en vandaag gaat John nog één keer varen…
Het is prachtig voorjaarsweer als dagschipper Frouk en bootsen Harrie en Lucas de MS Vaarwens klaarmaken voor deze dag. De koffie pruttelt en de zon schijnt uitbundig als John na een ritje uit Zoetermeer aan komt op de Marina. Er staat een ontvangstcomité klaar en er volgt een warm welkom. We gaan herinneringen ophalen!
Een mooi verslag van boots Lucas:
Om 9.00 uur was iedereen paraat om de gast van vandaag te ontvangen. De gegevens worden met elkaar doorgenomen en dan is het afwachten wie we kunnen ontvangen, dat is altijd spannend. Om 10 uur werd er gebeld dat ze aangekomen waren op het Kraanspoor. De rolstoel stond klaar en we gingen ze halen. John kwam aan met drie anderen, een heer en twee dames. Hoe dat precies zat was nog een raadsel. Onder het genot van een bakje koffie werd het duidelijk, Annemiek heeft zich al jaren over John ontfermd, ze was in het verleden een werkneemster van hem, en daarna lange tijd mantelzorger geweest. Ze heeft haar man en vriendin meegenomen. Sinds kort verblijft John in een verpleeghuis waar hij het niet altijd naar zijn zin heeft. Een dag varen, daar had hij wel zin in.
Na de kennismaking en de huishoudelijke zaken van het schip te hebben doorgenomen, is er gekozen om richting het ruime sop te gaan, naar Muiden. Het is wel niet het zilte sop, maar dat was het enige wat aan deze koers ontbrak. John had namelijk veel op zee gezeten, lang geleden naar Indonesië en New York heen en weer. Later is hij in de vishandel terecht gekomen en vanuit Scheveningen de zee op gevaren. Ook koesterde hij mooie herinneringen aan het varen op de Rotte. Het aanblik van de zeeschepen op het IJ gaven John weer een glinstering in de ogen. John installeerde zich op het voordek waar een fris windje stond maar hij had het niet koud. Toch was het fijn dat hij een jasje aangeboden kreeg. Met een kopje koffie - hij heeft er vele gehad - genoot hij van de grootte van de schepen.
Voor de Oranje sluizen was het toch wel lekker om binnen te zitten en na de sluis werd hij gebombardeerd tot stuurman. Eerst zag hij het niet zo zitten maar met de kapiteinspet op kreeg hij vertrouwen en stuurde hij rustig en bekwaam richting Pampus. Daarna nam Frouk het weer over om Muiden binnen te varen waar we een aanlegplaats vonden voor het terras van de Koninklijke Nederlandse Zeil en Roei Vereniging. Daar hebben we ook afscheid genomen van Harrie, die werd namelijk plots thuis verwacht omdat er weer een kleinkind geboren zou worden. Omdat we goed voorzien waren van bemanningsleden was dit geen probleem.
In de luwte van de opbouw van de Vaarwens was het heerlijk om op het voordek de lunch tot ons te nemen en bij te praten met elkaar en met allerlei passanten op de haven. De broodjes werden doormidden gesneden, de drankjes geserveerd. Iedereen genoot van het weer, de ambiance, de broodjes en John vond het geweldig.
Met elkaar - de man van Annemiek hielp mee met de fenders - hebben we de boot weer losgegooid en de terugtocht aanvaard naar de Oranje sluizen. Maar eerst nog een werkelijk rondje Pampus gevaren en dan naar Amsterdam. John zat heerlijk op de bank binnen, lekker in het zonnetje, te genieten van de reis.
Na de Oranjesluizen nog een bezoekje aan zijkanaal K, om het ‘andere Amsterdam’ nog even te zien.
Rond vier uur werden de trossen weer vastgemaakt in de Amsterdam Marina. Iedereen was lekker soezerig van het mooie weer en de zon en de wind. Na de gebruikelijke groepsfoto voor de Vaarwens hebben we John en zijn gevolg uitgezwaaid.
Vaarwel John
Auteur Vaarwens / Lucas
Dagschipper Frouk en bootsen Harrie en Lucas voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een prachtig verslag van Bart kregen we enige tijd later:
Onze gast van vandaag heeft altijd gevaren en in de vishandel gezeten. Alles wat loopt en draait aan boord is onderhevig aan slijtage en op een gegeven moment is de kracht er uit en is het op. John (geb. 1933) zijn motortje loopt nog, maar is uiterst zwak en kan er ieder moment mee stoppen. Daarnaast raakt hij steeds verder in de ‘vergeetziekte’. Water blijft trekken en John hunkert naar het water en het varen. Zorgverleenster Patricia kent zijn verlangen en heeft kennis van Stichting Vaarwens, dus vult ze een intakeformulier in. De planning neemt contact op en vandaag gaat John nog één keer varen…
Het is prachtig voorjaarsweer als dagschipper Frouk en bootsen Harrie en Lucas de MS Vaarwens klaarmaken voor deze dag. De koffie pruttelt en de zon schijnt uitbundig als John na een ritje uit Zoetermeer aan komt op de Marina. Er staat een ontvangstcomité klaar en er volgt een warm welkom. We gaan herinneringen ophalen!
Een mooi verslag van boots Lucas:
Om 9.00 uur was iedereen paraat om de gast van vandaag te ontvangen. De gegevens worden met elkaar doorgenomen en dan is het afwachten wie we kunnen ontvangen, dat is altijd spannend. Om 10 uur werd er gebeld dat ze aangekomen waren op het Kraanspoor. De rolstoel stond klaar en we gingen ze halen. John kwam aan met drie anderen, een heer en twee dames. Hoe dat precies zat was nog een raadsel. Onder het genot van een bakje koffie werd het duidelijk, Annemiek heeft zich al jaren over John ontfermd, ze was in het verleden een werkneemster van hem, en daarna lange tijd mantelzorger geweest. Ze heeft haar man en vriendin meegenomen. Sinds kort verblijft John in een verpleeghuis waar hij het niet altijd naar zijn zin heeft. Een dag varen, daar had hij wel zin in.
Na de kennismaking en de huishoudelijke zaken van het schip te hebben doorgenomen, is er gekozen om richting het ruime sop te gaan, naar Muiden. Het is wel niet het zilte sop, maar dat was het enige wat aan deze koers ontbrak. John had namelijk veel op zee gezeten, lang geleden naar Indonesië en New York heen en weer. Later is hij in de vishandel terecht gekomen en vanuit Scheveningen de zee op gevaren. Ook koesterde hij mooie herinneringen aan het varen op de Rotte. Het aanblik van de zeeschepen op het IJ gaven John weer een glinstering in de ogen. John installeerde zich op het voordek waar een fris windje stond maar hij had het niet koud. Toch was het fijn dat hij een jasje aangeboden kreeg. Met een kopje koffie - hij heeft er vele gehad - genoot hij van de grootte van de schepen.
Voor de Oranje sluizen was het toch wel lekker om binnen te zitten en na de sluis werd hij gebombardeerd tot stuurman. Eerst zag hij het niet zo zitten maar met de kapiteinspet op kreeg hij vertrouwen en stuurde hij rustig en bekwaam richting Pampus. Daarna nam Frouk het weer over om Muiden binnen te varen waar we een aanlegplaats vonden voor het terras van de Koninklijke Nederlandse Zeil en Roei Vereniging. Daar hebben we ook afscheid genomen van Harrie, die werd namelijk plots thuis verwacht omdat er weer een kleinkind geboren zou worden. Omdat we goed voorzien waren van bemanningsleden was dit geen probleem.
In de luwte van de opbouw van de Vaarwens was het heerlijk om op het voordek de lunch tot ons te nemen en bij te praten met elkaar en met allerlei passanten op de haven. De broodjes werden doormidden gesneden, de drankjes geserveerd. Iedereen genoot van het weer, de ambiance, de broodjes en John vond het geweldig.
Met elkaar - de man van Annemiek hielp mee met de fenders - hebben we de boot weer losgegooid en de terugtocht aanvaard naar de Oranje sluizen. Maar eerst nog een werkelijk rondje Pampus gevaren en dan naar Amsterdam. John zat heerlijk op de bank binnen, lekker in het zonnetje, te genieten van de reis.
Na de Oranjesluizen nog een bezoekje aan zijkanaal K, om het ‘andere Amsterdam’ nog even te zien.
Rond vier uur werden de trossen weer vastgemaakt in de Amsterdam Marina. Iedereen was lekker soezerig van het mooie weer en de zon en de wind. Na de gebruikelijke groepsfoto voor de Vaarwens hebben we John en zijn gevolg uitgezwaaid.
Vaarwel John
Auteur Vaarwens / Lucas
Dagschipper Frouk en bootsen Harrie en Lucas voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een prachtig verslag van Bart kregen we enige tijd later:
Vaarwens!! Amsterdam 2 mei 2022
Het is niet zo dat Mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking geen wensen hebben.
Maar ook mensen op leeftijd en mensen die leiden aan een ernstige en op de duur dodelijke ziekte hebben wensen.
Op 2 mei 2022 heeft de stichting “Vaarwens”, de wens van John in vervulling laten gaan door met hem te gaan varen over het Noordzeekanaal, van achteraan het Kraanspoor waar ook Loetje zit, dan over het IJ, langs het Centraal Station, het binnen IJ, de Oranje sluizen naar het buiten IJ, langs Durgerdam, Pampus tot in de koninklijke Jachthaven Muiden RNYC.
We werden op de parkeerplaats “Kraanspoor” al door de bemanning van het schip de “Vaarwens” ontvangen en naar het schip begeleid. Een schip uitgerust met ontstellend veel mogelijkheden om mensen met beperkingen aan boord te krijgen en ook aan boord om zoveel mogelijk behulpzaam te kunnen zijn. Eenmaal aan boord kennis gemaakt met de schipper, bakkie koffie met wat lekkers er bij en daarna de trossen los en de haven uit gemanoeuvreerd.
John, die op z’n 14de naar zee ging vanuit Rotterdam, had nog van zijn leven geen kennis gemaakt met de Amsterdamse haven. Een haven die een heel andere ontwikkeling heeft doorgemaakt en van opbouw is dan de haven van Rotterdam. Hierdoor bleek dat de tocht over het voor John onbekend water, veel verrassende indrukken bij hem heeft achter gelaten, dit ondanks dat zijn geheugen hem soms in de steek laat.
Vol belangstelling werd het Centraal station gepasseerd en de drukke scheepvaart waargenomen.
De passage van de Oranje werf, de in- en uitvaart van de Oranje sluis kregen de volle aandacht.
Waarop John vertelde, dat hij indertijd tijdens z’n zeemansbestaan vaak aan het roer had gestaan.
De Schipper nodigde hem daarop uit om die ervaring nog eens te beleven!
In eerste instantie had John daarover zo zijn twijfels, want dat hij een groot schip had gestuurd was al zo lang geleden. En het roer zat nogal hoog, dan zou hij vanuit zijn stoel nooit naar buiten kunnen kijken om koers te kunnen houden. Dit bleek een vergissing waar hij niet op had gerekend.
De plaats achter de stuurstand bleek een beweegbaar platform. Door John met rolstoel en al op het platform te rijden, het platform op hoogte te zetten, kon hij eigenhandig, tot hij te moe werd, het schip in goede baan houden waar hij meer plezier aan beleefde dan in eerst instantie leek.
Deze gezellige maar ook enerverende tocht eindigde voor de lunch in de haven van de RNYC in Muiden. Gezellig met z’n allen op het voordek werd de lunch genuttigd in de zon, met uitzicht op het magistrale kasteel, het Muiderslot.
Van Muiden terug naar Amsterdam, maar niet dan na een rondje om Pampus, om na de Oranje Sluis door de schipper verrast te worden met een voor vele onbekend kanaal, omgeven door bomen, een prachtig gelegen jachthaven en her en der Woonschepen van diverse vorm en leeftijd.
Vandaar weer naar de ligplaats van de “Vaarwens” om s’middags om ongeveer 4 uur af te meren. Het zat er op, we moesten afscheid te nemen van een aller hartelijkste bemanning. Deze vrijwilligers verzorgde belangeloos voor John met veel inzet, maar ook voor John zijn begeleiders, heel gezellige dag
Met dank aan de bemanning van het schip de “Vaarwens” te Amsterdam. John, Bart, Annemiek en Ineke