Vaarwens 1008 op 03-05-2022
De zon schijnt, maar achter de wolken…
Onze gaste is Dinie (geb. 1953), zij komt samen met haar man Huibrecht. Dinie is gevonden door de sluipmoordenaar, ligt in het hospice Elim in Moerkapelle en wacht op wat gaat komen, want ze gaat elke dag slechter. Gezien haar fysieke situatie en reisafstand wordt Dinie per SAW vervoerd. Ze wil nog erg graag een keertje samen met haar man varen en er wordt een intake ingevuld, waarop wij op zeer korte termijn de wens al kunnen plannen. Vandaag is het al zo ver…
Helder blauwe luchten hebben vandaag helaas plaatsgemaakt voor een dikke laag bewolking, waaruit af en toe een paar druppeltjes uit vallen. Onze bemanningsleden - dagschipper Alex en bootsen Ellie en Gerrit – zijn al vroeg in de weer om het schip klaar te maken voor de ontvangst van Dinie op de brancard. Als de ambulance arriveert, volgt er een warm onthaal en we gaan snel aan boord, want het is best koud en een beetje guur…
Een mooi verslag van dagschipper Alex:
Dat heb je soms als je naar een Vaarwens rijdt, een beetje zenuwachtig of is het nieuwsgierig. Vandaag ook, en geen idee waar dat vandaan komt. De planning heeft weer een super leuke gemotiveerde Vaarwens crew samengesteld. De Vaarwens is in goede conditie. Het weer is prima. Dus dan zit het dus in mij. Het komt weer even binnen wat we doen en wat voor waarde dat heeft voor onze gasten.
We willen het zo goed mogelijk doen. Ja, dat is het. Het ‘Vaarwens gevoel’ komt door het besef wat we willen doen voor een ander. Zo, ook weer opgehelderd.
Onze gasten Dinie met haar man Bert zijn een echtpaar dat onlangs de knoop heeft doorgehakt, geen medische handelingen meer maar nu alleen maar herinneringen ophalen en nieuwe maken.
En daar gaan we ze bij helpen. Samen met Lucie en Valesca, de bemanning van de SAW, gaan we op pad.
De briefing lijkt wel een VVV verhaal, er is ook zoveel te beleven. Tijdens de promotie van onze cruises zie ik het al, dat wordt de Zaan-cruise. Ogen gaan fonkelen, vragen worden gesteld, verwachtingen uitgesproken. Goede keuze Dinie, want vandaag hebben we speciaal voor de Zaan-cruise onze lokale reisleider Gerrit aan boord. Wat een feest als hij gaat vertellen.
De wereld van bootjes, varen, schepen en kanalen is nieuw voor Dinie en Bert. Vroeger wel in een kano over de Kaag gepeddeld maar dat was het dan ook. We moeten gewoon langzaam varen om alle indrukken te laten landen. Ellie zorgt onderweg voor de inwendige mens. Dinie staat naast de stuurstand en kan zo goed alles zien. Als je van genieten een tientje krijgt dan is Dinie nu miljonair. (lijkt wel een titel van een leuk boek).
We scharrelen over de Zaan naar het Jonge Schaap. We leggen de boot langszij de steiger zodat we allemaal straks kunnen kijken wat daar allemaal binnen gebeurd. Maar eerste genieten van de heerlijk lunch die gezamenlijk wordt klaargemaakt. Water maakt hongerig. Maar voor de lunch vraagt Dinie even een moment en bidt in stilte. Stiekem kan ik het niet laten om te kijken wat er gebeurd, het lijkt wel of ze wat vraagt…..
Snel ontschepen en naar de molen. Uitgebreid laten Dinie en Bert zich voorlichten over alles van het molenaarsleven en alles wat er bij komt kijken. Onder de indruk komen we weer aan boord en maken ons op voor de terugreis. Valesca wordt stuurvrouw, voor deze politieagente weer eens wat anders. Nu moet zelf het gezelschap op het rechte pad houden, althans niet te veel slingeren. Dat ging super en tot en met de sluis werden alle bruggen moeiteloos genomen. Dinie en Bert zaten ook weer eerste rij en zagen zelf op de terugweg nieuwe dingen langskomen. Vaak zakt het energie level als de lunch is genuttigd maar bij Dinie is daar geen sprake van. Ieder moment wordt opgezogen. Zo vreselijk gaaf om te zien hoe Dinie en Bert zich laven aan alle aandacht en zorg.
Na de sluis is Bert aan de beurt als schipper. Even wennen zo’n zwabberend schip maar snel heeft Bert de zaak onder controle. We besluiten nog even het na Amsterdam Centraal ook het Oosterdok in te schieten. Altijd weer leuk om tussen andere rondvaart bootjes te varen. Het begint tegen vieren te lopen, dus we gaan richting eindpunt. De rug van Bert begint te protesteren. Dus het wordt tijd om de Vaarwens weer aan te meren. Dinie en Bert hebben een mooie start gemaakt om de laatste fase in te gaan. Zonder ziekenhuis wonderen, maar wel met mooie herinneringen, fijne momenten samen.
Bij het afscheid blijkt dat we de zorgen die we op de steiger hebben achtergelaten, zich weer laten gelden. Met een lach en een traan nemen we afscheid van dit lieve echtpaar.
Toch op het laatst nog een vraag aan Dinie; “Voor de lunch vroeg je wat in je gebed, vroeg je soms aan de Heer of hij je al wilde halen?” Dinie; “Nee, dat wilde Hij nog niet, eerst nog met Bert genieten!”
Vaarwel Dinie
Auteur Vaarwens
Dagschipper Alex en bootsen Ellie en Gerrit voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Onze gaste is Dinie (geb. 1953), zij komt samen met haar man Huibrecht. Dinie is gevonden door de sluipmoordenaar, ligt in het hospice Elim in Moerkapelle en wacht op wat gaat komen, want ze gaat elke dag slechter. Gezien haar fysieke situatie en reisafstand wordt Dinie per SAW vervoerd. Ze wil nog erg graag een keertje samen met haar man varen en er wordt een intake ingevuld, waarop wij op zeer korte termijn de wens al kunnen plannen. Vandaag is het al zo ver…
Helder blauwe luchten hebben vandaag helaas plaatsgemaakt voor een dikke laag bewolking, waaruit af en toe een paar druppeltjes uit vallen. Onze bemanningsleden - dagschipper Alex en bootsen Ellie en Gerrit – zijn al vroeg in de weer om het schip klaar te maken voor de ontvangst van Dinie op de brancard. Als de ambulance arriveert, volgt er een warm onthaal en we gaan snel aan boord, want het is best koud en een beetje guur…
Een mooi verslag van dagschipper Alex:
Dat heb je soms als je naar een Vaarwens rijdt, een beetje zenuwachtig of is het nieuwsgierig. Vandaag ook, en geen idee waar dat vandaan komt. De planning heeft weer een super leuke gemotiveerde Vaarwens crew samengesteld. De Vaarwens is in goede conditie. Het weer is prima. Dus dan zit het dus in mij. Het komt weer even binnen wat we doen en wat voor waarde dat heeft voor onze gasten.
We willen het zo goed mogelijk doen. Ja, dat is het. Het ‘Vaarwens gevoel’ komt door het besef wat we willen doen voor een ander. Zo, ook weer opgehelderd.
Onze gasten Dinie met haar man Bert zijn een echtpaar dat onlangs de knoop heeft doorgehakt, geen medische handelingen meer maar nu alleen maar herinneringen ophalen en nieuwe maken.
En daar gaan we ze bij helpen. Samen met Lucie en Valesca, de bemanning van de SAW, gaan we op pad.
De briefing lijkt wel een VVV verhaal, er is ook zoveel te beleven. Tijdens de promotie van onze cruises zie ik het al, dat wordt de Zaan-cruise. Ogen gaan fonkelen, vragen worden gesteld, verwachtingen uitgesproken. Goede keuze Dinie, want vandaag hebben we speciaal voor de Zaan-cruise onze lokale reisleider Gerrit aan boord. Wat een feest als hij gaat vertellen.
De wereld van bootjes, varen, schepen en kanalen is nieuw voor Dinie en Bert. Vroeger wel in een kano over de Kaag gepeddeld maar dat was het dan ook. We moeten gewoon langzaam varen om alle indrukken te laten landen. Ellie zorgt onderweg voor de inwendige mens. Dinie staat naast de stuurstand en kan zo goed alles zien. Als je van genieten een tientje krijgt dan is Dinie nu miljonair. (lijkt wel een titel van een leuk boek).
We scharrelen over de Zaan naar het Jonge Schaap. We leggen de boot langszij de steiger zodat we allemaal straks kunnen kijken wat daar allemaal binnen gebeurd. Maar eerste genieten van de heerlijk lunch die gezamenlijk wordt klaargemaakt. Water maakt hongerig. Maar voor de lunch vraagt Dinie even een moment en bidt in stilte. Stiekem kan ik het niet laten om te kijken wat er gebeurd, het lijkt wel of ze wat vraagt…..
Snel ontschepen en naar de molen. Uitgebreid laten Dinie en Bert zich voorlichten over alles van het molenaarsleven en alles wat er bij komt kijken. Onder de indruk komen we weer aan boord en maken ons op voor de terugreis. Valesca wordt stuurvrouw, voor deze politieagente weer eens wat anders. Nu moet zelf het gezelschap op het rechte pad houden, althans niet te veel slingeren. Dat ging super en tot en met de sluis werden alle bruggen moeiteloos genomen. Dinie en Bert zaten ook weer eerste rij en zagen zelf op de terugweg nieuwe dingen langskomen. Vaak zakt het energie level als de lunch is genuttigd maar bij Dinie is daar geen sprake van. Ieder moment wordt opgezogen. Zo vreselijk gaaf om te zien hoe Dinie en Bert zich laven aan alle aandacht en zorg.
Na de sluis is Bert aan de beurt als schipper. Even wennen zo’n zwabberend schip maar snel heeft Bert de zaak onder controle. We besluiten nog even het na Amsterdam Centraal ook het Oosterdok in te schieten. Altijd weer leuk om tussen andere rondvaart bootjes te varen. Het begint tegen vieren te lopen, dus we gaan richting eindpunt. De rug van Bert begint te protesteren. Dus het wordt tijd om de Vaarwens weer aan te meren. Dinie en Bert hebben een mooie start gemaakt om de laatste fase in te gaan. Zonder ziekenhuis wonderen, maar wel met mooie herinneringen, fijne momenten samen.
Bij het afscheid blijkt dat we de zorgen die we op de steiger hebben achtergelaten, zich weer laten gelden. Met een lach en een traan nemen we afscheid van dit lieve echtpaar.
Toch op het laatst nog een vraag aan Dinie; “Voor de lunch vroeg je wat in je gebed, vroeg je soms aan de Heer of hij je al wilde halen?” Dinie; “Nee, dat wilde Hij nog niet, eerst nog met Bert genieten!”
Vaarwel Dinie
Auteur Vaarwens
Dagschipper Alex en bootsen Ellie en Gerrit voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
